پاسخ سؤال سوم و آخر : آن اقراری که باید نزد قاضی در محکمه انجام گیرد تا اعتبار شرعی داشته باشد ، اقرار در جرائم مستوجب حدود شرعی است و نه مجازات تعزیری و بازدارنده حکومتی . اگر اینطور می بود که شما می فرمائید خیلی از جرائم مهم که به غیر از اخذ اقرار فنی از متهم ، ادله شرعی دیگری برای اثبات آن وجود نداشته به صرف اقرار نزد بازجویان و ضابطین دادگستری اثبات گشته حتی اگر متهم در دادگاه منکر اقرار کتبی قبلی خود شده باشد .

پاسخ سؤال دوم : در کشور ما معمولاً رویه بدین صورت است همینکه به انجام امری نزد مقامات رسمی و قانونی اقرار نموده باشید ، اقرار قانونی محسوب می شود مگر خلافش با دلائل و امارات متقن به اثبات برسد .

حالا اينكه در قوانين نوشته ان اقرار بايد در حضور قاضي دادگاه باشد پس چيست ضمنا اقرار در بازداشتگاه پليس و بازداشت طولاني مدت مثل دوماه معلومه تحت فشار بوده است ديگر اينكه ادم اگر چندين بار در همان اقرارهايش اعلام كنه مثلا من رشوه اي دريافت نكردم و يكبار تحت فشار بگه گرفتم تكليف چيست و قاضي دادگاه كيفري هم در رايش به استناد تحقيقات مقدماتي پليس راي صادر كرده باشد ايا قابل دفاع در ديوان هست يا نه

سلام" در فرض سوال اگر اقرار مطابق شرایط قانونی نزد ضابطین دادگستری بصورت کتبی باشد از ادله اثبات جرم محسوب می گردد .

سلام علیکم.خیر.یاالله

س/اگر اظهارات بعديتون مبني بر اين باشه كه تمامي اظهارات موقع بازداشت زير فشار شكنجه انجام شده نه نميتونه

در صورتيكه اقرار بصورتي باشد كه در انفرادي قرار بگيري و اعلام كنن تا اقرار نكني ازاد نميشوي و شخص مريض باشد و در دلدگاه شرايطش را اعلام كند بازم مبناي صدور راي قرار ميگيرد بدون اينكه سندي و مدرك دال بر اخذ رشوه داشته باشند