با سلام. احتراماً فرزند اینجانب در مورخه 1374 در حین انجام خدمت سربازی در سپاه شهدا، با لباس سربازی، با خودروی نظامی تویوتا و به رانندگی سرباز دیگری و حسب دستور مقام مافوق و در حین انجام ماموریت محوله در جاده اطراف شهر به همراه یک نفر دیگر از سرنشین‌ها دچار سانحه تصادف شده و به لقاء‌الله پیوسته است و از آن زمان تاکنون مراجع ذیربط هیچ اقدامی در جهت برقراری مستمری و حقوق و مزایا و سایر امتیازات قانونی نداده‌اند و بنده به دلیل بی‌سوادی، بیماری و عدم آگاهی به امورات و قوانین موجود در انتظار اقدامات قانونی مسئولین محترم بودم که متاسفانه تاکنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است. توضیحات بیشتر: 1- برای فرزند اینجانب «گواهی شهادت» به شماره ......... توسط سپاه استان و ستاد معراج شهدا صادر شده و در آن ذکر گردیده که فرزندم به فیض عظیم شهادت نائل آمده است و تاریخ و محل شهادت درج شده است. 2- مدیریت نیروی انسانی سپاه استان طی نامه‌ای به مورخ 1385 به ناحیه مقاومت بسیج سپاه شهرستان خواستار تشکیل پرونده ایثارگری برای فرزندم شدند که در این مورد تاکنون هیچ ترتیب اثری داده نشده است و به بهانه اینکه سرباز شهرستان نیست و سرباز استان است کمیسیونی تشکیل نشد. و بنده نیز به دلیل کهولت سن و ناتوانی جسمی قادر به پیگیری موضوع نشده‌ام. 3- فرزندم در سال 1374 طبق گواهی شهادت سپاه و دستور مستقیم مقامات ذیربط در گلزار مطهر شهدا دفن شده است و مقرر گردیده بود که حقوق و مزایای مربوطه برقرار گردد، اما متاسفانه بعداً اقدام خاصی از طرف سپاه و یا بنیاد شهید صورت نگرفت، و اینجانب منتظر بودم که طی این سال‌ها اقدامی از طرف سپاه و یا بنیاد شهید انجام گیرد، اما هیچ خبری نشد. 5- برگه ماموریت وجود ندارد اما طبق دستور مقام مافوق رفته اند به ماموریت. سئوالم این است که: 1- از چه طریقی برای احقاق حق فرزندم اقدام کنم؟ 2- آیا دیوان عدالت اداری صلاحیت رسیدگی به این موضوع را دارد؟ 3- پیشنهاد شما برای اقدام قانونی چیست؟ با سپاس