با عرض سلام و احترام ، موضوع تصرف غیرقانونی و غیر شرعی ی زمین به مساحت 2000 متر در روستا از جد بزرگ به ترتیب به پدرم و از وراث به من رسیده مدارک موجود :((صلح نامه عادی به تاریخ حدودا 20 سال قبل که جایی ثبت نشده و در صلح نامه اربعه مشخصی درج نشده اما قابل تشخیص هست، اما وراث که به من واگذار کردن اربعه مشخص شده)) اشخاص نادانی از عدم حضور ما سواستفاده کرده و از 3 جهت بخشی از زمین رو تصرف کردن، ی جهت عمو بزرگ ناخلف حدودا سال1370 ی قسمت و حدودا سال 1395 هم ی قسمت دیگه تصرف میکنه ی جهت هم سال 1399توسط عمو کوچیکه ناخلف بعد فوت پدرم زمین همسایگی زمین منو گرفته و موقع فروش زمین رو دوکله کرده که از زمین من رد شده فروخته به غریبه ها که اونا هم نادان هستن و عقل سلیمی ندارن و ی جهت هم سال1395توسط ی شخص دیگه تصرف شده ، بنده اقداماتی که انجام دادم شکایت کیفری تصرف عدوانی، جعل و . که روندش اول بازپرسی بازپرسی به کارشناسی و خلاصه نظریه کارشناس : ((با پیاده کردن حدود و مشخصات اسناد عادی شاکی بتاریخهای 1380 و 1396 در محل ( صرفنظر از منشاء مالکیت ایشان ) مقدار 300 متر مربع از تصرفات مشتکی عنه ردیف سوم در محدوده اسناد عادی شاکی واقع می شود )) . اما دادگاه رای منع تعقیب داده و خلاصه رای به این صورت هست: ((« رأی دادگاه » در خصوص شکایت دایر بر تصرف عدوانی ملک وی ، با عنایت به اوراق و محتویات پرونده و با توجه به مفاد اظهارات طرفين درتحقيقات معموله که حاکی از اختلاف آنان در مالکيت بر محل متنازع فيه است و این امر به قرینه نوع سند ارائه شده از سوی شاکی (سند عادی که در آن موقعيت ، مساحت ، محيط و حدود اربعه ملک قيد نشده است) ، موجب حدوث شبهه در قصد مجرمانه مشتکی عنه می باشد و در تحقيقات معموله نيز دليلی برای نفی این شبهه به دست نيامده است ، رکن قصد مجرمانه . احراز نمی گردد ، از این رو به علت عدم کفایت دليل برای اثبات عنصر معنوی بزه و بالتبع اثبات انتساب بزه معنون ا به مواد 22 به مشتکی عنه ، جهتی برای تعقيب وی وجود ندارد ، فلذا با استظهار از اصل برائت و قاعده درء و مستندً ، 47 و 48 قانون ثبت مورخ 1310 ، مادتين 120 و 144 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و بند الف ماده 340 قانون آیين دادرسی کيفری مصوب 1392 قرار منع تعقيب صادر میگردد)) ممنون میشم راه درست رو پیشنهاد بدین و راهنمایی بفرمایید با احترام