سلام. هفت نفر مالک زمین کشاورزی هستیم که از معبری که یک طرف آن کوه و طرف دیگر آن زمین کشاورزی شخصی است سالیان سال تردد کرده ایم که در سال 1399 توسط مالک همین ملک راه مسدود شد و مالک ادعا کرد معبر جزء ملک من است و شما فقط برای آبیاری به صورت پیاده حق تردد دارید و شکایتی مبنی بر ایجاد مزاحمت ملکی علیه یکی از مالکین که از آن جا با خودرو تردد می کرد، مطرح کرد و درخواست کارشناسی کرد که طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری محل مورد تنازع بر اساس نقشه هوایی گوگل ارث راه بین مزارع تشخیص داده شده و حتی شهود‌ شهادت دادند که راه از جانب کوه توسط ما تعریض شده و از طرف دیگر مالک متشاکی نیز اقدام به تامین دلیل مبنی بر وجود راه و شکایتی مبنی بر ممانعت از حق کرد اینبار محل توسط کارشناس منابع طبیعی بر اساس تطبیق زوج عکس هوایی از قبل از سال 1347 معبر تشخیص داده شد ولی قاضی به جای اعلام معبر بودن محل مورد تنازع برای ما مالکین حق ارتفاق عبور صرفا جهت کاشت، داشت و برداشت آن هم در فصول کشاورزی با وسایل کوچک کشاورزی مثل مینی تراکتور و تیلر و مثل آن با حداکثر 2/5 متر عرض در طول مسیر قائل شده و به علت عدم اعتراض طرفین شکایت حکم قطعی شده است. من چون در پرونده سمتی نداشتم نمی توانستم اعتراض کنم ولی ما چند نفر دیگر که خودمان کوه را تراشیده و راه را تعریض کرده ایم اعتقاد داریم محل مورد تنازع ملک شخصی نیست بلکه معبر است و هر دو نظر کارشناسی و شهادت اهالی گفته ی ما را تایید می کند. قانون دقیقا چه ماه های از سال را فصل کشاورزی می داند؟ آیا قاضی میتواند ادوات کشاورزی را محدود به وسایل خاص که اصلا در این محل عرف نیست بنماید در صورتی که از قدیم از آن جا تراکتور معمولی لودر سواری تردد کرده بنماید؟ در متن دادنامه آمده متهم ( مسدود کننده راه) اظهار کرده که نسبت به محل مورد تنازع ادعایی ندارد، آیا به این معنی نیست که محل ملک ایشان نیست؟ ما که اعتقاد داریم محل مورد تنازع ملک نیست بلکه معبر است و در پرونده قطعی شده سمتی نداشتیم و خبر نیز نداشتیم به دادنامه کیفری که در ماهیت امر حقوقی نیز نظر داده و قطعی نیز شده چگونه میتوانیم اعتراض کنیم؟ با تشکر.