سلام. پدر و مادرم در سال 1344 یا 45 با یگدیگر ازدواج می‌کنند در حالی که پدرم قبل از ازدواج با مادرم دارای دو همسر دیگر بوده و خود را مجرد معرفی کرده است. مادرم که زنی روستایی بوده و با شهر هیچ ارتباط و آشنایی نداشته ولی پدرم علی رغم این که روستا زاده بوده لیکن در شهری که اکنون مرکز استان میباشد زندگی میکرده و چون شغل او راننده کامیون بوده مسافرت های زیادی داشته است. تا این که در یک سفر زیارتی به روستای محل سکونت مادرم میرود و با ترفندی با مادرم ازدواج میکند. ماحصل این ازدواج تنها فرزند ذکورشان من می‌باشم. بعد از تولد من در سال 46 خانواده او متوجه این ازدواج شده و او را تحت فشار قرار میدهند لاجرم او هم مجبور به متارکه می‌شود. چون اظهار که فرزند مشترک میبایست زیر دست نامادری بزرگ کند مادرم تحت فشار روحی و احساسی قرار گرفته و قبول میکند که فرزندش را خود بزرگ کند و از آن جایی که پدرم از خانواده نسبتاََ متمول و سرشناس وابسته به بعضی از دولت مردان آن روزگار بوده زن و فرزند شیرخوار خود را برداشته و به دلیل بیماری فرزند به مرکز استان همان زمان مهاجرت میکند و با نام فامیلی خود شناسنامه اخذ میکند و پس از مداوا و این که زنی جوان بوده با ناپدری ام ازدواج میکند و ایشان فرزند همسر خود را همچون فرزندان دیگر خود سرپرستی و بزرگ می‌نماید. این فرزند علیرغم تفاوت فامیلی تا سنین 10 الی 12سالگی فکر میکرده ناپدری اش پدر واقعی او هست وپس از اطلاع از این موضوع مادر از روی احساسات مادری و نداشتن سواد دوراندیشی و عدم اطلاع از قوانین و ترس از دست دادن فرزندی که سال ها برای او زحمت کشیده به این پسر تفهیم میگردد که پدر واقعی اش در یک حادثه دار فانی را وداع گفته است. تا این که پسر پس ازدواج و داشتن همسر و فرزند به صورت اتفاقی متوجه میشود پدر واقعی او زنده است. لذا از آن جایی که پسر پی میبرد پدرش او را در شیرخوارگی رها کرده سعی بر دیدن پدر نمیکند و این امر به شدت موجب رنج و آزار او میگردد تا این که همسرش و احدی از بستگانش طی مسافرتی که به شهرستان محل اقامت پدر بود با رایزنی که انجام میدهد میتواند برادر بزرگ و فرزند ارشد ذکور پدر واقعی همسرش را که کارمند یکی از ادارات همان شهرستان بوده را پیدا و ارتباطی برقرار نماید و آن برادر طی تماسی از برادر خود میخواهد که به شهرشان مسافرت تا او را بشناسند و ببینند لاجرم پس تماس‌ های مکرر پسر به دیدار پدر و برادران و خواهران بعد از حدود 37 سال میرود و پدر خود را در منزل عمه خود ملاقات میکنند اما متاسفانه به دلیل چند گروهی بودن فرزندان ( 4 مادر، پدر بعد از متارکه با همسر سوم با همسر چهارم ازدواج که ایشان هم علی رغم داشتن سه فرزند دختر متارکه کرده است) چندان مورد استقبال قرار نمیگیرد و پدر که حال پیر و فرتوت شده توانایی برخورد مناسب و قانع کردن بعضی ازفرزندان راندارد و این ملاقات حضوری اولین و آخرین ملاقات پدر و پسر میشود. هر چند پدر از طریق تماس‌ های تلفنی ارتباط خود را حفظ می‌کند ولی پسر به لحاظ بعضی مصالح به همین ارتباط قانع میشود ولی ارتباط با بعضی از برادران وجود دارد. متاسفانه پدر پس مدتی فوت میکند قبل از آن که در این راستا اقدام عملی موثری را انجام دهد. حالیه با عنایت به عرایض و شرح حال بعضی از برادران و خواهران منکر برادر خود بوده و ارتباطی با وی ندارند. ضمناََ مجموع فرزندان 16 نفر میباشد که به نظر ترس از از زیادی وارث و کم شدن ارثیه است.