بنده یک مرد ایرانی می‌باشم که با همسرم در کشور سوئد زندگی میکردم. بعد از حدود 20 سال زندگی مشترک که به تنهایی کار می‌کردم، زوجه اندکی پس از اشتغال به کار با تقاضای طلاق یکطرفه طلاق سوئدی را دریافت نمود. در سوئد به هنگام تقاضای طلاق طرف مقابل می‌بایست خانه را ترک کند حتی اگر مالک آن باشد. اینطور بود که بنده از کاشانه خودم به بیرون انداخته شدم. برای حفظ خانواده بیکار به ایران آمده و منزلی تهیه نمودم. بنده حکم عدم تمکین خانم را گرفتم و ایشان ابتدا دوبار یکبار از طریق وکیل در ایران که قاضی حضور وی را اجباری دانستن و ایشان انصراف دادن. بار دوم از طریق سفارت ایران در سوئد که اینبار نیز انصراف دادن. بار سوم با تغییر آدرس که دادگاه بدوی و تجدید نظر حکم به بطلان دادخواست وی دادن و النهایه در کمال‌ ناباوری شعبه 15 دیوان با استناد به عدم بررسی علل صدور طلاق سوئدی و 2،5 جدایی زوجین به موجب طلاق سوئدی، با نقص رسیدگی پرونده را به همان شعبه 30 تجدید نظر ارجاع و آن را بار می‌کنند که حکم را نقض کند چرا که با وجود حکم عدم تمکین و پاسخ بلی به سوال آیا نفقه می‌دهی یا نه و خانم چکار می‌کند جواب دادم کار می‌کند و درآمد دارد. با بکار گیری از عبارت یعنی نفقه پرداخت نمی‌شود و کاشانه خود را ترک نموده و به ایران آمده حکم به طلاق به سبب عسر و حرج می‌دهد که آن نیز توسط همان شعبه 15 تایید می‌گردد. بنده در حین بررسی پرونده توسط شعبه به لحاظ نقض قوانین اسلامی ایران مراتب را به حفاظت اطلاع و از قضات شکایت نمودم چرا که رأی آنها برایم روشن بود. تلاش های بسیاری نمودم تا رؤسای محترم قوه قضائیه و دیوان را ملاقات کنم که نشد. رای شعبه صادر شده ولی هنوز ابلاغ نشده. الان در این شرایط با این همه ضایع کردن حقوق بنده توسط قانون شکنهایی که لباس قاضی به تن نموده‌اند چه کنم؟ از مراجع تقلید استفتا دارم که طلاقی که شرعی نیست باطل است و هر استناد یا طلاقی براساس آن نیز باطل است. چطور میشود که آقایان قضات که لباس روحانی به تن کرده نه به شرع و نه قانون توجه می‌کنند؟ آیا کسی هست که بنده را بتواند راهنمایی و کمک کند؟ ممنون