پس از فوت پدر بزرگم ، زمین کشاورزی ( شامل باغ چای و پرتقال ) در اختیار مادر بزرگ و پس از فوت ایشان در اختیار دایی ام قرار گرفت و از سال 1368 تا تاریخ 1380 از باغ مذکور استفاده نمود. در سال 1380 ، وراث شامل دو خاله، دایی و مادرم اقدام به تقسیم باغ مذکور با حضور شهود دیگر، نمودند. گفتنی است که متراژ کل باغ در تقسیم نامه اعلام نگردیده است ولی در حدود 8000 متر مربع میباشد. بر اساس تقسیم نامه به هر یک از خاله ها 800 متر مربع و به مادرم 730 متر مربع تعلق گرفت و مقرر گردید که مابقی زمین، سهم دایی من شود ( مجددا اعلام میکنم که در تقسیم نامه، متراژ کل زمین مورد بحث ، اعلام نشده است ) . لازم به یادآوری است که حدود چهارگانه سهم هر یک از وراث طبق تقسیم نامه به طور کامل مشخص نگردیده است. همچنین سهم هر یک از خاله ها و مادرم در انتهای زمین مربوطه واقع شده و خیابانی بابت دسترسی به آنها در تقسیم نامه مشخص نگردیده است و زمینهای مادرم و خاله ها دارای شیب زیاد بوده و نامرغوب میباشند در صورتیکه سهم دایی من از زمین مذکور ، در ابتدای زمین بوده و بسیار مرغوب بوده و بابت دسترسی به زمینهای خاله ها و مادرم ، میبایست از داخل زمین سهم دایی من انجام شود. ضمنا سهم هر یک از خاله ها و مادرم طبق قانون ارث انجام نشده و بسیار کمتر از واقع ، سهم برده اند و سهم دایی من خیلی بیشتر از سهم واقعی طبق قانون میباشد. با این حال تمامی وراث و شهود ، تقسیم نامه را با ذکر اینکه بدون اجبار و از روی هوشیاری کامل پذیرفته اند ، امضا کردند. در سال 1396 وراث ( خاله ها و مادر من ) به دلیل اینکه خیابانی بابت دسترسی به زمینهای خود ندارند ، خواستار این شدند که ابتدا خیابانی بابت دسترسی به عرض 6 متر و طول 80 متر در زمین مذکور ایجاد شده و مجددا نسبت به تقسیم زمین فوق با شرایط ذکر شده ، اقدام گردد که دایی من از این کار امتناع مینماید . سوال اینست که آیا از نظر قانونی و حقوقی ، این تقسیم نامه قابل ابطال میباشد و میتوان تفکیک زمین فوق بین وراث طبق قانون، به درستی انجام شود. با تشکر از زحمات شما