مطابق ماده ۵۴۸ قانون مجازات اسلامی، در مواردی که آسیب منجر به فوت شود، تنها دیه نفس تعلق میگیرد مگر آنکه جراحات وارده از نظر پزشکی عامل مرگ نباشند. با توجه به اینکه کما و زندگی نباتی در قانون ما دیه مقدر (مشخص) ندارد، دادگاهها معمولاً بر اساس نظریه کمیسیون پزشکی قانونی و با تکیه بر «ارش» حکم صادر میکنند و اثبات زوال دائم منافع برای فردی که فوت شده دشوار است. برای پیگیری بهتر، شما میتوانید بر اساس نظریات مشورتی قوه قضاییه استدلال کنید که این عوارض پیش از فوت مستقر شده بودند، اما با توجه به رویه فعلی، تغییر نظر کمیسیون نیازمند ارائه مدارک پزشکی دال بر عدم ارتباط مستقیم این جراحات با علت نهایی فوت (عفونت) است.
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.