براساس ماده ۲۳ و ۲۵ قانون حمایت خانواده و ماده ۱۱۰۳ قانون مدنی، زوج حق ملاقات با همسر خود را دارد و خانواده همسر نمیتوانند مانع قانونی شوند و در صورت ممانعت میتوان به دادگاه خانواده مراجعه و درخواست صدور دستور ملاقات داد و رعایت ماده ۴۸ آیین دادرسی مدنی برای دستور موقت ضروری است
اگر زوج هستید دادخواست الزام به تمکین
سلام شما به زور نمیتوانید وارد خانهی خانواده همسرتان بشوید و با کسب اجازه میتوانید ورود پیدا بفرمائید. از سوی دیگر، همسرتان دارای اختیار و اراده میباشد و اگر بخواهد و قصد داشته باشد، به زندگی مشترک برخواهد گشت و خانواده وی، قادر به جلوگیری نخواهند بود.
براساس ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی ایران، به محض وقوع عقد نکاح، روابط زوجیت بین همسران برقرار شده و حقوق و تکالیف متقابلی برای آنان به وجود میآید. یکی از این تکالیف، زندگی مشترک و حضور در محل زندگی تعیین شده توسط زوج است. در صورت ترک منزل توسط همسر بدون دلیل موجه، شوهر میتواند از دادگاه درخواست کند همسرش به زندگی مشترک بازگردد. طبق عرف و رویه عملی خانواده همسر نمیتوانند مانع ملاقات شما با همسرتان شوند؛ اما اگر همسر حاضر به ملاقات نباشد، موضوع باید از طریق حقوقی حل شود. به طور معمول، توصیه میشود برای حل مشکلات خانوادگی ابتدا از راههای مسالمتآمیز و مشاوره استفاده کنید. در غیر این صورت، شما میتوانید از طریق مراجع قضایی اقدام نمایید.
دقت بفرمایید در خصوص دختر؛ حتی اگر باکره نباشد صیغه اعتباری ندارد و صرفا بایستی نکاح دایم با رضایت و حضور پدر و برادران دختر در دفتر رسمی ازدواج منعقد و ثبت شود حالیه اگر عقد دایم نکاح رسمی در دفتر رسمی ازدواج با حضور و رضایت پدر و برادران دختر منعقد و ثبت شده باشد بایستی دادخواست تمکین مطرح نمایید اگر همسرتان تمایلی به دیدار شما نداشته باشد ملاقات اجباری امکان ندارد و ورود به عنف به منزل دیگران هم جرم است
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.