سلام و وقت شما هم بخیر.

پاسخ شما از منظر حقوقی روشن است:

✅ 1. اصل بر صحت معامله و تصرف خریدار است

طبق ماده 22 و 30 قانون مدنی، وقتی ملکی با رضایت طرفین خریداری و تصرف شده، اصل بر این است که تصرف خریدار قانونی است، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.

✅ 2. عدم ذکر حریم راه در قولنامه

اگر در قولنامه به‌طور صریح اشاره‌ای به حریم راه نشده، ولی شما طبق قانون روز (12.5 متر) رعایت حریم را کرده‌اید، و این موضوع از شواهد و اوضاع و احوال و نقشه‌ها قابل اثبات باشد (مثلاً با نقشه‌های منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، یا نقشه هوایی زمان معامله)، ادعای ورثه فروشنده قابل استماع نخواهد بود.

✅ 3. ورثه فروشنده باید بار اثبات را به دوش بکشند

یعنی:

باید اثبات کنند که حریم راه جزء مساحت فروخته‌شده بوده،

و این‌که زمین فروخته‌شده بیش از ۵۲۵۰ متر بوده،

و اضافه متراژ فعلی ناشی از اشتباه یا تجاوز از قولنامه است.

در حالی‌که شما:

بر اساس متراژ توافق‌شده و عرف حریم راه زمین را تحویل گرفته‌اید،

و تصرف شما طولانی‌مدت و بدون اعتراض بوده (از سال ۹۳ تا حالا).

⚖️ نتیجه:

تا زمانی‌که فروشنده یا ورثه او مدرک قطعی و مستند قانونی دال بر اشتباه در معامله یا تحویل متراژ بیشتر از توافق ارائه ندهند، ادعایشان وجاهت قانونی ندارد.

شکایت کردن حق هر کسی‌ست، اما احتمال موفقیت‌شان پایین است مگر اینکه بتوانند با دلایل محکم ادعایشان را ثابت کنند.

---

اگر خواستید، می‌توانید در پاسخ به تهدید به شکایت ورثه، یک اظهارنامه رسمی برایشان بفرستید که:

معامله به متراژ ۵۲۵۰ متر انجام شده،

حریم قانونی راه رعایت شده،

و در صورت شکایت، حق دفاع و ارائه نقشه‌های کارشناسی را برای خود محفوظ می‌دانید.

اگر حریم قانونی راه رعایت شده و تصرف شما در محدوده مورد توافق بوده، ادعای ورثه بدون دلیل و سند معتبر مسموع نیست و شکایت آنان فاقد وجاهت قانونی خواهد بود.

شکایت نیاز به ادله مطابق ماده ۱۲۵۷ و ۱۲۵۸ قانون مدنی دارد و الا بی‌اساس است