با سلام به استحضار میرساند اینجانب طبق توافق شفاهی فی مابین با شخصی مبلغی به ایشان پرداخت نمودم و ایشان نیز قول داد یخچالی را از مهاباد برای اینجانب ارسال نماید که ایشان پس از دریافت مبلغ مذکور به صورت نقدی و کارت به کارت از ارسال کالا امتناع نمود. قضیه به این شکل بود که اینجانب با خانمی در آرایشگاه به طور اتفاقی آشنا شدم و بر اساس تعاریفی که از اجناس خریداری شده نموده بود و بنده نیز با ذهنیتی که از قبل در مورد خرید اجناس از شهرهای مرزی داشتم با گرفتن شماره تلفن خوانده با ایشان تماس گرفتم و ایشان با دادن امید واهی به اینجانب بنده را امیدوار کرد که کالای مورد نظر را زیر قیمت بازار با بهترین کیفیت برایم ارسال می نماید و اعتماد اینجانب را جلب نمود اما با گرفتن پول حاشا نموده و سپس دیگر به تلفن های ما جواب نداد پیرو این عمل ایشان ما اقدام به طرح شکایت کیفری به عنوان کلاهبرداری و تحصیل مال از طریق نامشروع نمودیم. لکن دادگاه کیفری عمل ایشان را کلاهبرداری ندانسته و به جهت اینکه موضوع شکایت از وصف حقوقی برخوردار است ما را برای رسیدن به حقمان به دادگاه حقوقی راهنمایی کردند پس از آن اقدام به طرح دعوی حقوقی نمودیم و چون هیچ قرارداد کتبی فیمابین نداشتیم نتوانستیم الزام خوانده را به تحویل مبیع بخواهیم در نتیجه درخواست استرداد وجه پرداختی مان را نمودیم که در شورای حل اختلاف مورد رسیدگی قرار گرفته و شورای حل اختلاف برای ما این چنین رای صادر نمود که دادن مال از طرف ما تبرعی نبوده حتما تحت یکی از عناوین حقوقی ضمان آور تعهدی به گردن ما بوده و ما به تعهدمان عمل کردیم ، درصورتیکه ما نه آشنایی قبلی با خوانده داشتیم و نه هیچگونه مراوده مالی، با اعتراض در دادگاه تجدیدنظر با توضیحاتی که ما ارائه نمودیم که مبلغ واریزی طبق توافق شفاهی بابت خرید یخچال بوده دادگاه تجدیدنظر قرار عدم استماع دعوی را به جهت اینکه استرداد ثمن پرداختی فرع بر بطلان معامله و قرارداد فی مابین می باشد صادر نمود در صورتیکه ما هیچ قرارداد کتبی نداشتیم و با توجه به این که نزدیک به دو سال است که اینجانب با ارائه شکایت کیفری و دادخواست حقوقی نتوانستم به حقوق از دست رفته ام برسم با چه عنوان دادخواستی مجددا انجام دادخواست بدهم تا به نتیجه برسم. از زحمات شما عزیزان کمال تشکر را دارم