با سلام. بنده دارای فرزنده دختر هستم به سن سه سالگی رسیده. با همسرم به مشکل برخوردیم خونه رو بدون اجازه بنده ترک نموده و دخترم رو هم با خودش برده. یک مدت صبر کردم تا سر عقل بیاد و برگرده به زندگی اش ولی مادرش مانع میشه و در زندگی من دخالت میکنه. همسرم رو هم اغفال میکنه اون هم که 20 سالش هست و خام تشریف داره به حرف مادرش گوش میکنه. پدرش هم معتاد هستش که اول زندگی از من پنهون کرده بودن که پدرش اعتیاد به مصرف شیشه داره. هر کاری لازم بود کردم تا برگرده به زندگی اش اما نشد که نشد. از یک طرف هم به خاطر اعتیاد پدرش که در حضور فرزندم دست به کشیدن مواد مخدر شیشه میزنه چندین بار در این وضعیت مچ اش رو گرفتم و حرفمون شده که وقتی بچه های من میان این جا برا دیدنتون، پیش دخترم مصرف نکنه. اما گوش نمیکرد. از این طرف که نگران دخترم بودم مجبور شدم خودم به تنهایی نرم دخترم رو بردارم بیارم پیش خودم و خواهرم رو با خودم بردم چون مادر ندارم. با این حال باز رفتیم و دعوامون شد و به زور دخترم رو برداشتم و آوردم. فرداش ریختن دم درمون و که میخوام دخترم رو ببرم، ندادم. رفتن حضانت موقت گرفتن و از کلانتری زنگ زدن مجبور شدم ببرم بدم دخترم رو. فعلا طلاق نگرفتیم حالا چهار ماه هست نمیزاره دخترم رو دو ساعت بیارم پیش خودم. رفتیم پیش قاضی و بهش گفتم جریان رو. گفت تا 7 سالگی پیش مادرش میمونه ولی حق این رو داری هفته ای دو بار بری دخترت رو دو سه ساعت بیاری پیش خودت. اون جا خانوم قبول کرد و بعد ظهر گفتم حاضرش کن دخترم رو میخوام یکی دو ساعت بیارم پیش خودم. خانوم برگشت گفت برو از قاضی کاغذ ملاقات بیار بعد. گفتم قاضی خودش گفت میتونی بیاری هفته ای دو بار پیش خودت. برگشت گفت قاضی یک چیزی گفت تو باور کردی من نمیدم برو برگ ملاقات بیار بعد ببر بده به کلانتری و از اون جا زنگ بزنن من بیارم. من هم از کارم بمونم فردا کارفرما میگه آقا تسویه کن هر روز مرخصی میگیری. البته این هم بگم قاضی فرموده تا موقعی که پیش اون هستش حداقل باید 300 هزار تومان نفقه به دخترت بدی خرج دخترت. من که نمیتونم دخترم رو ببینم و نمیزارن ببینم چه نفقه ای بدم. حق من رو دارن از من میگیرن ولی من چی کار کنم بلد نیستم به خدا. الان هم نگران فرزندم هستم که در اون خونه که بزرگ خونه مواد مصرف میکنه زندگی میکنه من حرفم رو به کی بگم و چی کار کنم؟