مقدمه:
رئیس شعبه شانزدهم در اظهار نظر مورخ 14/2/1378 اعلام داشته‎اند، در اصدار دادنامه به شماره 2296 مورخ 26/12/1377 اشتباهی صورت گرفته است با این توضیح که در سطر چهارم و ستون طرف شکایت کلمات (گمرک ایران) و در سطر چهارم رأی نیز عبارت … (که کارمند گمرک ایران می‎باشد) تایپ و تحریر یافته است. و همچنین به تصور اینکه شاکی کارمند گمرک ایران می‎باشد و دوره عالی سپری شده وسیله کارمندان وزارتخانه مذکور را که در امور مالیاتی انجام وظیفه می‎نمایند سپری نکرده است قرار رد شکایت شاکی صادر گردیده است.
در صورتی که نامبرده دوره عالی مدیریت را گذرانیده و 8 سال بعد از طی دوره مذکور نیز در امور مالیاتی انجام وظیفه نموده و تجربه دارد و به عبارت دیگر واجد شرایط هشت سال تجربه بجای دو سال تحصیل می‎باشد و در نتیجه می‎تواند از مزایای تعیین و تشخیص طبقات شغلی نظیر دارندگان مدرک لیسانس استفاده نماید. و می‎بایستی حکم به ورود شکایت نامبرده صادر می‎شد که با توجه به مراتب فوق اشتباهاً قرار رد صادر گردیده است. علیهذا مستنداً به تبصره یک الحاقی به ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری و اعلام اشتباه در رأی صادره مقرر می‎دارد پرونده به دفتر هیأت عمومی ارسال گردد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین دری‎نجف‎آبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
چون به موجب محتویات پرونده شاکی کارمند وزارت امور اقتصادی و دارائی بوده و به شرح دادنامه بدوی اشتباهاً در زمره کارکنان گمرک ایران قلمداد شده است بنابراین دادنامه مزبور از این حیث انطباقی با مستندات پیوست پرونده ندارد و مستنداً به تبصره‎های 1 و 3 الحاقی به ماده 18 قانون دیوان نقض و رسیدگی مجدد به شعبه ششم دیوان ارجاع می‎گردد.