مرجع قضایی صالح در رسیدگی با ایجاد اختلاف در صلاحیت ذاتی
درتاریخ : 1391/10/10 به شماره : 9109970907500933
موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور
این نمونه رای که در شعبه 15 دیوانعالی کشور صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: اختلاف در صلاحیت، افترا، تدلیس در ازدواج، ترک انفاق، تعدد اتهام، صلاحیت اضافی، صلاحیت ذاتی، صلاحیت محلیاختلاف در صلاحیت، صلاحیت محلی، صلاحیت ذاتی، تعدد اتهام، صلاحیت اضافی، تدلیس در ازدواج، ترک انفاق، افترا
چکیده رای
رسیدگی به اتهامات متعدد متهم مبنی بر تدلیس در ازدواج، ترک انفاق و افترا در صلاحیت دادگاه محل وقوع عقد است؛ زیرا تدلیس در ازدواج جرم مهمتر بوده و در محل وقوع عقد رخ می‌دهد.
خلاصه جریان پرونده
حسب محتویات پرونده خانم ر.ف. شکایتی علیه آقای الف.الف. دائر بر فریب در ازدواج، ترک انفاق و افترا تقدیم دادسرای عمومی و انقلاب الف نموده است. دادیار شعبه 39 دادسرای الف نسبت به انجام تحقیقات مقدماتی اقدام و به شرح تصمیم مورخ 24/4/1391 و با استدلال به اینکه حسب اظهارات صریح شاکیه، نام‌برده و مشتکی‌عنه دو هفته در شهرستان د زندگی مشترک داشته و سپس شوهرش به ایشان تهمت زده و زندگی را رها کرده و او را بدون پرداخت نفقه گذاشته است، بنابراین صرف نظر از صحت و سقم موضوع، به لحاظ اینکه بزه‌های انتسابی به متهم خارج از حوزه قضایی دادسرای الف اتفاق افتاده و محل وقوع جرائم مذکور، حوزه قضایی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان د می‌باشد، مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی و صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان د نموده و پرونده را به مرجع صالح ارسال داشته است. پس از وصول پرونده به دادسرای د و ارجاع آن، دادیار شعبه 2 دادسرای مذکور، نسبت به انجام تحقیقات مقدماتی اقدام و به شرح تصمیم مورخ 7/6/1391 و با استدلال به اینکه حسب تحقیقات صورت گرفته از شاکیه و اظهارات ایشان درخصوص اینکه عقد ازدواج دائم در شهرستان الف انجام یافته و قرار بر این بوده است که منزل مشترک نیز در شهر الف باشد و مقرر بوده یک قطعه زمین و یک‌باب مغازه به عنوان مهریه به من بدهد و پس از عقد متوجه شده که زمین و مغازه را قبلاً به نام همسر قبلی خود سند زده است، و با عنایت به اینکه مطابق ماده 647 قانون مجازات اسلامی تعزیرات، مجازات جرم فریب در ازدواج شش ماه تا دو سال و مجازات ترک انفاق برابر ماده 642 قانون مجازات اسلامی نود و یک روز تا پنج ماه حبس است و با توجه به اینکه مجازات جرائم مذکور از مجازات افتراء، به موجب ماده 697 قانون مجازات اسلامی شدیدتر است، لهذا رسیدگی به اتهامات متهم را در صلاحیت دادسرای الفدانسته و مستنداً به ماده 54 قانون آیین دادرسی کیفری، مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی و صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان الف نموده و به لحاظ حدوث اختلاف، پرونده جهت حل اختلاف به دیوانعالی کشور ارسال داشته که ثبت و جهت رسیدگی به این شعبه دیوانعالی کشور ارجاع گردیده است.
رای دیوان
درخصوص حل اختلاف راجع به صلاحیت محلی رسیدگی بین دادسراهای عمومی و انقلاب شهرستان‌های الف و د نسبت به رسیدگی به اتهامات انتسابی به متهم آقای الف.الف. دائر بر فریب در ازدواج، ترک انفاق و افترا موضوع شکایت شاکیه خانم ر.ف.؛ با توجه به اینکه حسب محتویات پرونده و اظهارات شاکیه در تحقیقات انجام یافته و شکایت تقدیمی ایشان که بدواً در دادسرای عمومی و انقلاب الف طرح و مورد بررسی قرار گرفته است، عقد ازدواج دائم شاکیه و متهم در حوزه قضایی الف صورت گرفته و بر فرض صحت، اگر تدلیس و فریب در ازدواجی هم انجام شده باشد، در زمان و محل وقوع عقد ازدواج بوده است و از طرفی جرم فریب در ازدواج نیز از حیث مجازات قانونی نسبت به جرائم ترک انفاق و افترا جرم مهمتر می‌باشد، بنابراین رسیدگی به کلیه اتهامات متهم در صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب الف است. لهذا مستنداً به ماده 54 قانون آیین دادرسی کیفری با تائید نظر دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان د و با اعلام صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان الف بین دادسراهای مذکور حل اختلاف می‌نماید.
رئیس شعبه 15 دیوانعالی کشور ـ مستشار شعبه
شبیری ـ علیزاده
توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.