مقدمه:
الف) شعبه هشتم دیوان در مورد دعوی مطروحه بطرفیت وزارت امور اقتصادی و دارایی بخواسته دریافت مزایای محرومیت از تسهیلات زندگی و بدی آب و هوا در پرونده کلاسه 8- 61/1441 به شرح دادنامه شماره 460- 24/6/62 چنین رأی داده است: با توجه به توضیحات طرف شکایت و اینکه شاکی متولد کرمان بوده است به نظر تضییع حقی از وی نشده و شکایت مردود است.
ب) شعبه نهم دیوان در خصوص دعوی مطروحه در پرونده کلاسه 9- 62/1514 بطرفیت وزارت امور اقتصادی و دارایی بخواسته فوق‌العاده اشتغال خارج از مرکز به شرح دادنامه شماره 252- 14/5/63 رأی (برابر محتویات پرونده شاکی در قائم‌شهر متولد و در مرکز به سمت حسابدار هزینه دارایی بابل استخدام شده و به موجب تبصره 4 الحاقی به ماده 14 آیین‌نامه مزایا موضوع تصویب‌نامه شماره 30520 /12 – 24/11/39 در شهرستان بابل غیر بومی بوده است بنابراین حکم به استحقاق او به دریافت فوق‌العاده اشتغال خارج از مرکز از تاریخ شروع بکار تا تاریخ 1/1/54 در مدت خدمت در آن شهرستان با رعایت مقررات مربوطه) صادر کرده است. با اعلام تعارض آراء فوق‌الذکر از طرف مدیر کل دفتر حقوقی وزارت امور اقتصادی و دارایی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 29/11/63 بریاست حضرت آیت‌اله حاجی شیخ غلامرضا رضوانی و با شرکت رؤسای شعب دیوان تشکیل شد و پس از بررسی آراء مذکوره و سوابق امر و تبادل نظر و مشاوره به اتفاق آراء با اعلام کفایت مذاکرات به شرح زیر مبادرت به اظهارنظر می‌نماید.
رای هیات عمومی:
با توجه به جمیع جهات و بررسی آراء صادره تعارض ملاحظه نشد و موضوع نیز از مصادیق ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری تشخیص نگردید. نتیجتاً قابل طرح در هیأت عمومی نیست.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری