خسارت تأخیر تأدیه خسارت تلف مال

درتاریخ : 1391/12/12 به شماره : 9109970001001480

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 50 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: خسارت تأخیر تأدیه، متصدی حمل و نقل، مسئولیت مدنیخسارت تأخیر تأدیه، مسئولیت مدنی، متصدی حمل و نقل

چکیده رای

مطالبه خسارت تأدیه نسبت به خسارت ناشی از تلف مال، خسارت از خسارت تلقی شده و قابل مطالبه نیست.

رای بدوی

  در خصوص دادخواست خواهان شرکت بیمه الف. با نمایندگی ف.پ. به طرفیت خوانده شرکت حمل و نقل بین‌المللی ر. به خواسته مطالبه مبلغ 100/516/44 ریال به انضمام خسارات قانونی به استناد رسید پرداخت مبلغ فوق در وجه بیمه‌گذار، بیمه‌نامه شماره … به بارنامه حمل کالای مورد بیمه به شماره 0021030 از ساوه به مقصد رومانی و نامه شماره 3699/86/22 شرکت خوانده مبنی بر قبول خسارت وارده؛ بدین توضیح که شرکت ر. شیشه و فلکیتو خریداری شده از ایران را، که طی بیمه نامه شماره فوق در نزد شرکت خواهان بیمه شده است، حمل آنرا به شرکت خوانده تحویل نموده است که محموله هنگام تحویل در مقصد دارای خسارت و شکستگی بوده است دادگاه نظر به اینکه مطابق ماده 30 قانون بیمه متعاقب پرداخت خسارت به بیمه‌گزار قائم مقام ایشان گردیده است لذا مستنداً به مواد 386 قانون تجارت و مواد 515 و 519 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی دعوای خواهان را وارد تشخیص، و خوانده را از بابت اصل خواسته به مبلغ 100/516/44 ریال و از بابت هزینه دادرسی و حق‌الوکاله نماینده قضایی به مبلغ /000/340/3 ریال و خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست تا زمان پرداخت، محکوم می‌نماید. رأی صادره حضوری محسوب و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

رییس شعبه 4 دادگاه عمومی حقوقی تهران – ذکایی

رای دادگاه تجدید نظر

تجدیدنظرخواهی شرکت حمل و نقل بین‌المللی ر. با وکالت آقای ن.ر. به طرفیت شرکت بیمه الف. از دادنامه 665-23/7/1387 شعبه 4 دادگاه عمومی حقوقی تهران متضمن محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ 100/516/44 ریال به انضمام خسارات دادرسی و خسارت تأخیر تأدیه به شرح مندرج در رأی موصوف با شقوق ماده 348 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی انطباق نداشته و دادنامه مذکور شایسته تأیید است. زیرا با عنایت به محتویات پرونده و مدافعات طرفین بر ارکان رأی خلل و خدشه‌ای از حیث موازین مربوط به قضیه وارد نیست و ایراد عدم صلاحیت دادگاه بدوی به جهت دولتی بودن شرکت بیمه الف. مردود بوده و هم‌چنین ایراد مرور زمان طرح دعوا با استناد به ماده 32 کنوانسیون CMR (کنوانسیون قرارداد حمل ونقل بین المللی کالا از طریق جاده) با توجه به مفاد ماده مرقوم و اینکه در مهلت ذکر شده در آن، دعوای نخستین اقامه گردیده و به علاوه اینکه مرور زمان مقرر در ماده مذکور با توجه به بند 2 آن و ادعای کتبی خواهان بدوی معلق گردیده است، و حسب مقرره مواد 386 و 388 قانون تجارت متصدی حمل کالا مسئول جبران خسارت وارده به کالا بوده و وفق اسناد ابراز شده خواهان نخستین خسارات وارده به کالا حسب بیمه‌نامه به صاحب کالا پرداخت گردیده و شرکت بیمه الف. به قائم مقامی از بیمه‌گذار، استحقاق مطالبه اصل خسارات تودیع شده را داشته است ولکن در بخش خسارت تأخیر تأدیه، اعتراض تجدیدنظرخواه وارد بوده و خسارت بر خسارت تلقی و غیر شرعی و غیر قانونی می‌باشد. بنا به مراتب، دادگاه با استناد به ماده 358 از قانون مذکور در بخش اول (محکومٌ‌به اصلی) ضمن رد تجدیدنظرخواهی، دادنامه تجدیدنظرخواسته را تأیید می‌نماید و در قسمت دوم (خسارت تأخیر تأدیه) با پذیرش اعتراض رأی مرقوم را نقض و حکم به بطلان خواسته اخیر (نخستین) صادر و اعلام می‌گردد. این رأی قطعی است.

رییس شعبه50 دادگاه تجدیدنظر استان تهران – مستشار دادگاه

 یاری – کرمی

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.