مقدمه: شکات در دادخواست تقدیمی خود اعلام داشته اند، اینجانبان امضاء کنندگان ذیل این درخواست جمعی از همکاران قضایی شاغل در دیوان جهت تجدیدنظر رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان به شماره 412 مورخ 26/8/1383 و اعمال ماده 53 آیین دادرسی (الحاقی مورخ 9/8/1384) و در نتیجه طرح مجدد موضوع در آن مرجع مراتب به انضمام تقاضای احداز دست اندرکاران کشتارگاه فجر اسلامشهر و مدارک پیوست آن خدمتتان ایفاد می‎گردد نظر به کافی بودن استدلال متقاضی در اثبات ایراد اساسی رأی هیأت عمومی صرفاً در راستای امر مذکور به چند مطلب تاکید می‎نماید، 1- سلاخها هیچ گونه حقوقی از مسئول کشتارگاه دریافت نمی‎کنند بلکه دستمزد از سر سلاخ (به تعبیر دیگر قصاب) اخذ می‎شود بنابراین اگر رابطه کارگری در این خصوص قابل تصور باشد که نیست فیمابین سلاخ و سرسلاخ است و هیچ ارتباطی بین سلاخ و مسئول کشتارگاه وجود ندارد. با این رابطه مسئول کشتارگاه با سلاخ به نحو رابطه کارفرما با پیمانکار بوده و به همین جهت 20% همه کشتار به حساب کشتارگاه واریز می‎گردد. 2- به موجب نامه شماره 33032 مورخ 30/4/1383 تعداد بسیار کمی از سلاخ هائی که طبق گزارش بازرسی سازمان تامین اجتماعی به عنوان کارگر محسوب شده و به همین جهت حق بیمه از کشتارگاه اخذ گردیده بود و پس از عدم احراز رابطه کارگری به کارفرما حق بیمه موصوف مسترد گردید و دفترچه‎های درمانی صادره نیز در این رابطه که صرفاً براساس گزارش بازرسی صادر شده بود منتفی گردید و هیچ گونه سابقه‎ای از این بابت در سازمان تامین اجتماعی ثبت و ضبط نشده است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی وانجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.

رأی هیأت عمومی
با عنایت به تعاریف مندرج در مواد 2 و 3 و 4 قانون کار مصوب 1369 در مورد کارگر و کارفرما و کارگاه و عناصر و ارکان تشکیل دهنده رابطه همکاری بین کارگر و کارفرما و اینکه دادنامه شماره 412 مورخ 26/8/1383 هیأت عمومی دیوان که در مقام ایجاد وحدت رویه انشاء شده متضمن احراز شرایط و ارکان مقرر در مواد مذکور است، بنابراین اشتباهی در مدلول دادنامه فوق‎الذکر مشهود نیست و موردی برای اصلاح، تغییر و یا نقض آن وجود ندارد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی‎فرد