اعلام تعارض آراء صادره از شعب 3، 12 و 17 دیوان عدالت اداری.
این دادنامه به منظور رسیدگی به طرح دعوی آقای عباس منصورآبادی. با خواسته اعلام تعارض آراء صادره از شعب 3، 12 و 17 دیوان عدالت اداری. از سوی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با مشخصات پرونده، گردش کار و رأی زیر صادر شده است:
کلاسه پرونده : 56/81
شاکی : آقای عباس منصورآبادی.
تاریخ رأی: يکشنبه 25 خرداد 1382
شماره دادنامه :
الف- شعبه 12 در رسیدگی به پرونده کلاسه 78/1768 موضوع شکایت آقای محمد وزیران به طرفیت شهرداری شیراز بخواسته ابطال رأی مورخ 22/8/1378 کمیسیون ماده 77 شهرداری شیراز بشرح دادنامه شماره 516 مورخ 22/4/1379 چنین رأی صادر نموده است، چون رأی مورخ 22/8/1378 کمیسیون ماده 77 شهرداری شیراز در رابطه با قرارداد مورخ 18/12/1377 صادر و شاکی را مکلف به پرداخت عوارض کرده در حالی که دستگاه اجرائی مکلف بوده که از محل اعتبار طرح عوارض مذکور را برداشت و به حساب شهرداری واریز کند لذا رأی مذکور مطابق با بخشنامههای استنادی شاکی نبوده و لغو میگردد. تا مجدداً در کمیسیون همعرض مورد رسیدگی مجدد قرار گیرد.
ب- شعبه 17 در رسیدگی به پرونده کلاسه 77/383 موضوع شکایت آقای فرهاد گنجی به طرفیت شهرداری شیراز بخواسته ابطال رأی مورخ 26/12/1376 کمیسیون ماده 77 قانون شهرداریها بشرح دادنامه شماره 247 مورخ 1/3/1379 چنین رأی صادر نموده است، اولاً تعرفه مربوطه تایید نشده است. ثانیاً تعرفه مورد استناد که بوسیله نماینده معرفی شده تسلیم شعبه گردید به تعرفه تصویبی انطباق ندارد. ثالثاً مبلغ پیمان پیمانکاران طرحهای عمرانی به شهرداری محل اجرای قرارداد پرداخت گردد. لذا تعیین عوارض 1% برای طرح مذکور و صدور رأی مورد شکایت بر آن مبنا صحیح نبوده است بر خلاف ضوابط و مقررات مربوطه عمل شده است لذا حکم به ورود شکایت و نقض رأی مذکور صادر و اعلام میگردد.
شعبه سوم در رسیدگی به پرونده کلاسه 79/513 موضوع شکایت آقای عبدالخالق اردکانی به طرفیت شهرداری شیراز به خواسته اعتراض به رأی مورخ 18/3/1379 به شرح دادنامه شماره 2451 مورخ 3/8/1379 چنین رأی صادر نموده است، نظر باینکه در بند 395 تعرفه عوارض تنفیذی ولی فقیه که به استناد بند یک ماده 35 قانون تشکیلات شوراها به تنفیذ ولی فقیه رسیده است، 1% مبلغ پیمان پیمانکاران باید به شهرداری محل اجرای قرارداد پرداخت شود و از آنجا که تعرفه عوارض شهرداری کلیه صنوف را دربر میدارد پیمانکار بعنوان یک شغل میبایست عوارض خود را بپردازد که این عوارض بر اساس 1% مبلغ پیمان تصویب شده که در این خصوص وزارت کشور بعنوان تصویب کننده عوارض پیمانکار را مسئول پرداخت عوارض دانسته است و در مورد معافیت واحدهای آموزشی از پرداخت عوارض این موضوع ارتباطی با پیمانکارانی که طرف قرارداد آموزش و پرورش میباشند ندارد زیرا پرداخت عوارض شهرداری بر عهده پیمانکار بوده نه کارفرما تا مشمول معافیتهای قانونی باشد. بنابراین از حیث نقض قوانین و مقررات ایراد و اشکالی بر رأی مورد اعتراض بنظر نمیرسد. با کیفیت مطروحه شکایت غیر وارد تشخیص و حکم به رد آن صادر میگردد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا ومستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
نظر به تایید و تصویب مراجع ذیصلاح در باب جواز وصول 1% عوارض از پیمانکاران و الزام آنان به پرداخت عوارض مذکور به شهرداریهای طرف قرارداد و عدم تسری معافیت واحدهای آموزشی از پرداخت عوارض مذکور به پیمانکاران، دادنامه شماره 1451 مورخ 3/8/1379 شعبه سوم بدوی دیوان در حدی که مبین این معنی است موافق اصول و موازین قانونی میباشد. این رأی به استناد قسمت اخیر ماده 20 اصلاحی قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع ذیصلاح در موارد مشابه لازم الاتباع است.
توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.