ابطال ماده 2 و تبصرههای ذیل ان از آئیننامه اجرائی تبصره ماده 6 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا موضوع تصویبنامه شماره 55487/ت16957 هـ مرخ 5/3/1376 هیأت وزیران.
این دادنامه به منظور رسیدگی به طرح دعوی اداره کل قوانین و امور حقوقی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران. با خواسته ابطال ماده 2 و تبصرههای ذیل ان از آئیننامه اجرائی تبصره ماده 6 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا موضوع تصویبنامه شماره 55487/ت16957 هـ مرخ 5/3/1376 هیأت وزیران. از سوی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با مشخصات پرونده، گردش کار و رأی زیر صادر شده است:
کلاسه پرونده : 462/77
شاکی : اداره کل قوانین و امور حقوقی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران.
تاریخ رأی: يکشنبه 5 دی 1378
شماره دادنامه :
شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، علیرغم صراحت تبصره ماده 6 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 14/7/1375 مبنی بر شرکت نیروی انتظامی در تدوین آییننامه اجرائی، سایر واضعین این آییننامه هیچگونه وقعی بر این حکم ننهاده و بیآنکه شرایط شکلی مفاد این تبصره را فراهم آورند راساً اقدام به تدوین آییننامه اجرائی نمودهاند در حالی که در نظر مقنن حضور نماینده نیروی انتظامی به جهت تخصصی بودن موضوع لازم بودهاست.
صرفنظر از فقدان شرایط شکلی به موجب قانون خاص مجازات متخلفین از اجرای مقررات طرح جدید ترافیک مصوب سال 1359 شورای انقلاب تعیین ساعات و محدوده مجاز تردد شهری صراحتاً به عهده نیروی انتظامی نهاده شده است بنابراین به جهت عدم رعایت مقررات شکلی و ماهوی در تنظیم آئیننامه اجرائی قانون موصوف و عدم صلاحیت واضعین آن در اتخاذ تصمیم گیری در زمینه موضوعات تخصصی که در صلاحیت مرجع خاص دیگری به موجب قانون میباشد لغو ماده 2 و تبصرههای ذیل همان ماده از آییننامه اجرائی تبصره ماده 6 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا را صادر فرمایند.
مدیرکل دفتر امور حقوقی وزارت کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 61/2461 مورخ 10/6/1378 اعلام داشتهاند:
الف- آن قسمت از ماده یک لایحه قانونی راجع به مجازات متخلفین از اجرای مقررات طرح جدید ترافیک (مرحله سوم) که راجع به تعیین ساعات و محدوده ممنوعه تردد شهری میباشد به استناد تبصره ذیل ماده 6 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا به طور ضمنی منسوخ شده است و دیگر قابل استناد نمیباشد بنابراین از تاریخ تصویب آییننامه فوقالذکر ناجا وظیفهای در مورد تعیین محدوده و ساعات ممنوعه تردد شهری ندارد و شورای هماهنگی استان ساعات و محدوده ممنوعه رادر هر شهر تهیه و به تصویب وزیر کشور میرساند. با عنایت به مراتب فوق رد شکایت شاکی مورد تقاضا است.
معاون دفتر امور حقوقی دولت نیز در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 29545 مورخ 30/8/1378 اعلام داشتهاند، تبصره ماده 6 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا که مرجع تعیین ساعات و محدوده مجاز تردد شهری را مشخص نموده موخر و حاکم بر لایحه قانونی راجع به مجازات متخلفین از اجرای مقررات طرح جدید ترافیک مصوب 1359 و بند 12 ماده 4 قانون نیروی انتظامی مصوب 1369 میباشد ضمناً جهت مزید ا طلاع اعلام میدارد که تبصرههای ماده 2 آییننامه با توجه به ایراد ریاست محترم مجلس شورای اسلامی طی مصوبه شماره 36801/ت20079 هـ مورخ 25/9/1377 اصلاح گردیدهاست.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت بصدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی
حکم مقرر در تبصره ماده 6 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 1374 مفید لزوم تهیه آییننامه اجرائی قانون با مشارکت وزارت کشور (شهرداریها) و نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و سازمان حفاظت محیط زیست است، بنابراین تهیه و تدوین آییننامه مذکور بدون شرکت نیروی انتظامی موافق نص صریح تبصره مزبور نیست و به این جهت مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال میگردد.
توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.