مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، به موجب ماده 2 قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مستخدمین مناطق محروم علاوه بر مرخصی استحقاقی در ازاء هر سال خدمت در مناطق مزبور استفاده از یک ماه مرخصی با دریافت حقوق و فوق‎العاده‎های مربوط را خواهند داشت و در صورت عدم استفاده از این مرخصی حقوق و فوق‎العاده‎های مربوط به آن در خاتمه هر سال به وی پرداخت خواهد شد، لیکن مدیرکل کارگزینی قضات و به تبع آن مشاور معاون اداری و مالی قوه قضائیه طی تصمیمات فوق‎الذکر این مقررات را شامل قضات و دارندگان پایه قضایی ندانسته و به ماده 4 قانون نقل و انتقال دوره‎ای قضات مصوب 1375 اشاره نموده‎اند. در حالی که این ماده هیچ ارتباطی به قانون جذب نیروی انسانی مصوب 1367 نداشته و به طور صریح یا ضمنی آن مقررات را نسخ ننموده است. لذا تقاضای ابطال تصمیمات فوق را دارم. ضمناً نظر به اینکه این تصمیمات موجب تضییع حقوق معوقه دارندگان پایه‎های قضائی شده در صورت ابطال این تصمیمات تقاضای عطف بماسبق شدن رأی صادره از هیأت عمومی دیوان عدالت اداری را دارم. مدیرکل کارگزینی قضات قوه قضائیه در پاسخ به شکایت فوق طی لایحه شماره 31604/ق/60 مورخ 2/10/1386 اعلام داشته‎اند، قانون جذب نیروی انسانی … خاص مشمولین، قانون استخدام کشوری و مستخدمین شرکتهای دولتی است. با توجه به مفاد قانون مذکور و آیین‎نامه اجرائی آن مزایای پیش‎بینی شده کلاً در رابطه با عناوین شغلی و گروه‎های شغلی کارکنان طرح طبقه بندی مشاغل اداری می‎باشد و هیچ گونه ارتباطی به عناوین شغلی و گروه‎های هشت گانه قضات ندارد. تسری مزایای مقرر در قانون موصوف به قضات فاقد وجاهت قانونی است، منصرف از اینکه به استناد ماده 4 قانون مذکور کسانی که طبق قوانین موضوعه موظف به انجام وظیفه در مناطق محروم و دورافتاده می‎باشند، مشمول قانـون مـذکور مستثنی هستند. نامبرده

بـه موجب قانون نقل و انتقال دوره‎ای قضات مصوب سال 1375 خدمت موظف خود را می‎گذراند و امتیازاتی در ارتباط با خدمت قضات در مناطق محروم و بد آب و هوا پیش‎بینی و در خصوص مشمولین اجراء می‎گردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
همانطور که در دادنامه شماره 285 مورخ 4/8/1382 تصریح شده تکلیف مزایای متعلق به قضات شاغل در نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی تعیین گردیده است. مضافاً اینکه وضع قاعده آمره در باب حقوق و فوق‎العاده و مزایای کارکنان دولت از جمله قضات دادگستری به قوه مقننه اختصاص دارد. بنابراین نامه‎های شماره 10796/ق/60 مورخ 6/4/1386 مدیرکل کارگزینی قضات و شماره 3912/16 مورخ 20/4/1386 مشاور معاون اداری مالی قوه قضائیه به جهات فوق‎الذکر خارج از حدود اختیارات قانونی مراجع مزبور تشخیص داده می‎شود و مستنداً به قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده یک و بند یک ماده 19 و ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 ابطال می‎گردد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
رهبرپور