آثار انتقال طلب و شرایط قابل استناد علیه منتقل الیه

درتاریخ : 1392/01/21 به شماره : 9209970221300002

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 13 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: قرارداد، بخش غیر دولتی، مالکیت معابر، قائم مقامی، تبدیل تعهد

چکیده رای

طلبکار نمی‌تواند بیش از آنچه خود دارد به دیگری انتقال دهد و به همین جهت، بدهکار حق دارد از هر دفاع و ایرادی که در برابر طلبکار اولیه دارد در مقابل انتقال گیرنده استفاده کند و طلب اگر همراه با قید یا محدودیتی باشد با همان قید و محدودیت انتقال می‌یابد.

رای بدوی

در این پرونده به کلاسه … ع.ح.، م.ح.، ز.ه.، م.ف.، ح.ف.، س.ف.، ح.ص. و م.ص. با ولایت ح.ص. همگی با وکالت م.ف. و م.الف. به‌ طرفیت ن.ب. و شرکت ذ. و ن. به خواسته اثبات انتقال 4 برگ حواله به شماره‌های 328، 329، 383 و 386 موضوع 450 تن میلگرد سایز 16 و 17 نوع آجدار تیپ A3 و الزام به تحویل آن مقوم به /000/100/5 تومان به انضمام خسارات دادرسی طرح دعوی نمودند بدین نحو که در توضیح عنوان کردند خواهان‌ها 100 سهم شرکت خ. متعلق به خود را در قبال /000/000/630 تومان به خوانده ردیف اول واگذار کردند که بابت قسمتی از ثمن مقدار 450 تن میلگرد با اوصاف مذکور طی 4 فقره حواله مستند دعوی واگذاری از ناحیه خوانده ردیف دوم به اول به خواهان‌ها تحویل و می‌بایست مبلغ /000/000/150 تومان دیگر نیز وجه نقد تحویل نماید حواله‌های واگذاری نیز قابل نقل و انتقال به هر شخص حقیقی و حقوقی بوده و قرینه انتقال آنها به خواهان‌ها نیز تفویض وکالت‌نامه توسط خوانده ردیف اول به آنان می‌باشد مدیر عامل و نایب رئیس هیئت مدیره شرکت خوانده ردیف دوم در دفاع از دعوی مطروحه اعلام داشتند حواله‌های صادره و تحویلی به خوانده ردیف اول که به خواهان‌ها واگذار شده‌اند به شرط تهیه مجوز صادرات و واگذاری آن به خوانده ردیف دوم قابل وصول و یا نقل و انتقال بوده است (بند یک از شق (الف) و بند 3 از شق (ب) و بند 1 از شق (ج) قرارداد مورخ 21/2/89 فی‌مابین خواندگان) والّا حواله‌ها حسب سند عادی مورخ 22/2/89 و سند عادی بدون تاریخ، ممضی به امضای خوانده ردیف اول امانی محسوب و فاقد اعتبار می‌باشند که دادگاه با عنایت به مراتب مذکور و عدم ارایه دلیل از ناحیه خواهان‌ها و وکلای آنان مبنی بر انجام تعهد توسط خوانده ردیف اول موضوع قرارداد مورخ 21/2/89 و اینکه خوانده ردیف اول نیز هیچ‌گونه دفاعی را که حکایت از عدم صحت ادعای مطروحه از ناحیه خواهان‌ها نسبت به قرارداد مورخ 11/11/89 (تنظیمی فی‌مابین خواهان‌ها و خوانده ردیف اول) و یا انجام تعهد موضوع قرارداد مورخ 21/2/89 تنظیمی فی‌مابین خود و خوانده ردیف دوم نماید ارایه نکردند و در واقع دفاع خوانده ردیف دوم موجه و قانونی است، زیرا طلبکار (خوانده ردیف اول) نمی‌تواند بیش از آنچه خود دارد به دیگری انتقال دهد و به همین جهت بدهکار (شرکت خوانده ردیف دوم) حق دارد از هر دفاع و ایرادی که در برابر طلبکار اصل دارد در مقابل انتقال گیرنده استفاده کند و طلب اگر همراه با قید یا محدودیتی باشد با همان قید و محدودیت انتقال می‌یابد که در مانحن‌فیه طلب خوانده ردیف دوم (انتقالی به خواهان‌ها) از خوانده ردیف دوم با همان قید مشروط یعنی ارایه مجوز صادرات آهن‌آلات ضایعاتی واگذار شده است که تا کنون هیچ‌گونه دلیلی که حکایت از ارایه مجوز باشد به اثبات نرسیده و عنوان نشده است فلذا، نظر به اینکه عدم انجام تعهد توسط خوانده ردیف اول به نفع خوانده ردیف دوم تأثیری در تعهد وی به انجام تعهد به نفع خواهان‌ها نداشته و شخصاً بایستی پاسخگو باشد دادگاه، دعوی خواهان‌ها را نسبت به خوانده ردیف اول وارد تشخیص و مستنداً به ماده 10 قانون مدنی و مواد 198-502-503-519 قانون آیین دادرسی مدنی حکم محکومیت خوانده مذکور به تحویل 450 تن میلگرد با اوصاف اعلامی و پرداخت مبلغ /100/114 تومان بابت هزینه دادرسی و حق‌الوکاله وکیل وفق تعرفه در حق خواهان‌ها به نسبت سهامشان صادر و اعلام می‌نماید و در قسمت اثبات انتقال حواله ها به این علت که شرط مندرج در قرارداد فی‌مابین خواندگان تحقق پیدا ننموده و همچنین نسبت به خوانده ردیف دوم بنا به مراتب صدرالذکر به شرح که گذشت غیر وارد تشخیص و مستنداً به ماده 197 قانون اخیرالذکر حکم بطلان دعوی صادر و اعلام می‌شود. رأی صادر شده نسبت به خوانده ردیف اول غیابی و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل واخواهی در این دادگاه و سپس ظرف بیست روز پس از آن قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می‌باشد و در قسمت بطلان حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.
رئیس شعبه 9 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ مؤمنی

رای دادگاه تجدید نظر

تجدیدنظرخواهی آقای م.الف. و م.ف. به وکالت از سوی تجدیدنظرخواهان نسبت به دادنامه شماره 007-19/1/91 از شعبه 9 دادگاه عمومی حقوقی تهران می‌باشد، به موجب دادنامه موصوف، خواسته تجدیدنظرخواهان‌ها مبنی بر محکومیت شرکت ذ.و ن. غیر موجه تشخیص و حکم به بطلان دعوی صادر شده است. این هیئت دادرسان در این مرحله از رسیدگی، محتویات پرونده را مورد مطالعه قرارداد و به مفاد قراردادهای مورخ 11/11/89 و 31/2/89 و لوایح تقدیمی توسط طرفین توجه نمود و استدلال و استناد محکمه بدوی را مورد مداقه قرار داد، لیکن دلایل تجدیدنظرخواهی را موجه و محمول بر صحت تشخیص نمی‌دهد و انطباقی با جهات درخواست تجدیدنظرخواهی مندرج در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی ندارد، زیرا برابر قرارداد 11/11/89 این معامله نسبت به طرفین و قائم مقام آنان دارای اعتبار است و مسئولیت متوجه تجدیدنظرخوانده (شرکت ذ. و ن.) نمی‌باشد و تعهدی از سوی شرکت یاد شده به تجدیدنظرخواهان‌ها داده نشده است به استدلال محکمه نخستین صحیح و مطابق قانون به نظر می‌رسد. از این‌رو به استناد ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن رد تجدیدنظرخواهی رأی دادگاه نسختین تأیید می‌گردد. این رأی قطعی است.
رئیس شعبه 13 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
حجازی فر ـ حسین خانی

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.