مقدمه:
شاکی طی دادخواست و لایحه تکمیلی تقدیمی اعلام داشته است، بخشنامه شماره 6278/820 مورخ 19/7/1377 سازمان بهزیستی مبنی بر عدم ادامه خدمت در شهر خلاف قانون است زیرا مشکلات روستا یاران را اعم از مهاجرت، شغل همسر، گرفتاری خانوادگی و محل سکونت در نظر نگرفته و در بدو استخدام افراد را نسبت به آن توجیه نکرده‎اند که تصمیم‎گیری نمایند و برای همه نیز یکسان اجراء نمی‎شود. تقاضا دارم نسبت به موضوع رسیدگی و بخشنامه مورد شکایت را ابطال نمایند.
مدیرکل دفتر حقوقی سازمان بهزیستی کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 1814/856 مورخ 25/4/1379 اعلام داشته‎اند با عنایت به این‌که سازمان بهزیستی در مراکز استان‌ها، شهرستان‌ها دارای تشکیلات مصوب می‌باشد و شاغلین پست‌های تصویب شده باید کارمند رسمی و یا پیمانی قانون استخدام کشوری باشند، لذا روستا یاران اعم از روستایار و خدمه از شمول قانون استخدام کشوری خارج و تابع قانون کار بوده و به کارگیری آنان در شهرها فاقد وجه قانونی می‌باشد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین دری‎نجف‎آبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به ‌صدور رأی می‎نماید.
رای هیات عمومی:
مصوبه مورد اعتراض که در حدود اختیارات قانونی سازمان بهزیستی کشور تدوین شده است و متضمن وضع قاعده آمره‎ای در جهت تضییع یا سلب حق و یا ایجاد تکلیفی نیست مغایر قانون تشخیص نگردید.