ابطال دستورالعمل شماره 29192/ن مورخ 25/11/1372 و 4020/ن مورخ 14/2/1374 وزارت کار و امور اجتماعی.
این دادنامه به منظور رسیدگی به طرح دعوی آقای دلاور پرداسی. با خواسته ابطال دستورالعمل شماره 29192/ن مورخ 25/11/1372 و 4020/ن مورخ 14/2/1374 وزارت کار و امور اجتماعی. از سوی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با مشخصات پرونده، گردش کار و رأی زیر صادر شده است:
کلاسه پرونده : 61/78
شاکی : آقای دلاور پرداسی.
تاریخ رأی: يکشنبه 26 تير 1379
شماره دادنامه :
مقدمه:
شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، شرکت‌های خدماتی با انعقاد قرارداد و تمدید استمرار آن با عدم رعایت قانون کار در موارد انعقاد قرارداد جهت عدم اجراء ماده 12 قانون اقدام به انعقاد قرارداد بدون قید تاریخ و نهایتاً عدم درج موضوع ماده 7 الی 10 قانون مینمایند. در این راستا این شرکت با استناد به دستورالعمل‌های مورد شکایت از انجام تعهدات قانونی سرباز زده و متأسفانه ادارات کار شهرستان‌ها نیز براساس دستورالعمل مزبور به نفع این شرکت‌ها رأی صادر مینمایند. با عنایت به این‌که بخشنامه و دستورالعمل نمیتواند قانون را ابطال نماید، لذا خواهشمند است در صورت غیرقانونی بودن آن را ابطال نمایید.
مدیرکل دفتر تنظیم و نظارت روابط کار در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 16862 مورخ 3/6/1376 اعلام داشتهاند:
مفاد نامههای مورد شکایت به هیچ وجه جنبه دستورالعمل یا بخشنامه نداشته بلکه اعلام پاسخ و نظر کارشناسی به سؤالات مطرح شده می‌باشد.
در مورد بخشنامه شماره 35722 مورخ 15/12/1373 موضوع در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مطرح و منجر به صدور دادنامه شماره 179 مورخ 12/8/1375 دایر بر رد شکایت شاکی به دلیل عدم مغایرت قانونی بخشنامه مذکور صادر شده است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رای هیات عمومی:
چون مدلول بخشنامههای شماره 29192/ن مورخ 25/11/1372 و 4020/ن مورخ 14/2/1374 وزارت کار و امور اجتماعی از حیث آثار حقوقی مترتب بر آن با بخشنامه شماره 35722/ن مورخ 15/12/1373 اداره کل نظارت و تنظیم روابط کار وزارت کار و امور اجتماعی یکسان است و بخشنامه اخیرالذکر به شرح رأی شماره 179 مورخ 12/8/1375 مغایر قانون تشخیص داده نشد، بنابراین بخشنامههای فوقالذکر تابع رأی قبلی هیأت عمومی است.
شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، شرکت‌های خدماتی با انعقاد قرارداد و تمدید استمرار آن با عدم رعایت قانون کار در موارد انعقاد قرارداد جهت عدم اجراء ماده 12 قانون اقدام به انعقاد قرارداد بدون قید تاریخ و نهایتاً عدم درج موضوع ماده 7 الی 10 قانون مینمایند. در این راستا این شرکت با استناد به دستورالعمل‌های مورد شکایت از انجام تعهدات قانونی سرباز زده و متأسفانه ادارات کار شهرستان‌ها نیز براساس دستورالعمل مزبور به نفع این شرکت‌ها رأی صادر مینمایند. با عنایت به این‌که بخشنامه و دستورالعمل نمیتواند قانون را ابطال نماید، لذا خواهشمند است در صورت غیرقانونی بودن آن را ابطال نمایید.
مدیرکل دفتر تنظیم و نظارت روابط کار در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 16862 مورخ 3/6/1376 اعلام داشتهاند:
مفاد نامههای مورد شکایت به هیچ وجه جنبه دستورالعمل یا بخشنامه نداشته بلکه اعلام پاسخ و نظر کارشناسی به سؤالات مطرح شده می‌باشد.
در مورد بخشنامه شماره 35722 مورخ 15/12/1373 موضوع در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مطرح و منجر به صدور دادنامه شماره 179 مورخ 12/8/1375 دایر بر رد شکایت شاکی به دلیل عدم مغایرت قانونی بخشنامه مذکور صادر شده است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رای هیات عمومی:
چون مدلول بخشنامههای شماره 29192/ن مورخ 25/11/1372 و 4020/ن مورخ 14/2/1374 وزارت کار و امور اجتماعی از حیث آثار حقوقی مترتب بر آن با بخشنامه شماره 35722/ن مورخ 15/12/1373 اداره کل نظارت و تنظیم روابط کار وزارت کار و امور اجتماعی یکسان است و بخشنامه اخیرالذکر به شرح رأی شماره 179 مورخ 12/8/1375 مغایر قانون تشخیص داده نشد، بنابراین بخشنامههای فوقالذکر تابع رأی قبلی هیأت عمومی است.
توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.