مقدمه:
شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، سازمان تأمین اجتماعی شعبه 17 تهران از سال 1370 به علت عدم تشخیص صحیح اولیه حکمی صادر نموده که هیأت مدیره می‌بایست سرایدارهای چهارده ورودی بلوک آ-4 که مشتمل بر 14 ورودی مستقل را بیمه نماید و حق بیمه آنان را بپردازند و حال آن‌که سرایدارهای مورد نظر استخدامی هیأت مدیره نمی‎باشند اولاً‌ به لحاظ غیرقانونی بودن بخشنامه فوق‎الاشعار و مخالف بودن دستور صادره با اصول اولیه حقوق مدنی ثانیاً براساس حکم شرعی و لاتزروازره وزر اخری و ثالثاً به لحاظ عدم توجه بخشنامه براساس ماده 298 قانون دادرسی مدنی تقاضای صدور حکم بر ابطال بخشنامه شماره 594 فنی و نظریه مدیرکل تأمین اجتماعی استان تهران را دارد.
رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 8401/د/7100 مورخ 3/8/1377 اعلام داشته‎اند با توجه به این‌که مقنن به موجب ماده 7 قانون تأمین اجتماعی مصوب تیرماه 1354 ترتیب شمول قانون مرقوم بر فعالیت‌های مختلف را از جمله اختیارات این سازمان قرار داده‌ است که این سازمان نیز با استفاده از اختیارات یاد شده و با در نظر داشتن بند (الف) ماده 4 همان قانون مبنی بر این‌که افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد و یا حقوق کار می‎کنند از مشمولین قانون مزبور می‌باشند پس از بررسی‌های لازم کلیه صنوف و فعالیت‌ها را از تاریخ 1/7/1368 مشمول مقررات قانون تأمین اجتماعی قرارداده مراتب به موجب بخشنامه شماره 594 فنی مورخ 22/7/1368 برای اجراء به واحدهای اجرایی ابلاغ گردیده ‌است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین دری‎نجف‎آبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به ‌صدور رأی می‎نماید.
رای هیات عمومی:
با توجه به وظایف و مسئولیت‌های هیأت مدیره مجتمع‎های مسکونی در ارائه خدمات و اداره امور عمومی مجتمع‌های مذکور و تعهدات قانونی آنان از طرف مالکین مجتمع‌ها بخشنامه شماره 594 فنی مخالف قانون تشخیص نگردیده است.‌