مقدمه:
شاکی طی شکایت نامه تقدیمی اعلام داشته‌اند، در مورد پلاک ثبتی 4743/92 بخش 11 تهران پروانه ساختمانی مورخ 13/11/51 صادر و 231 متر مربع بنا احداث گردید. پس از رفع خلاف چون مساحت بنا از تراکم محل کمتر بود تقاضا کردم که تا حد تراکم اجازه بنا داده شود و شهرداری با این درخواست موافقت کرد و تهیه نقشه و تأیید آن و پرداخت عوارض نوسازی و حتی پذیره محاسبه شده و تماما پرداخت گردیده و پرونده برای صدور پروانه آماده شد. در فاصله هشت ماهی که صدور پروانه بتأخیر افتاد یا بخشنامه‌های شهرداری مرکز برای صدور پروانه در مناطقی که فضای سبز اعلام شده بود منتفی گردید ولی در سال 72 طی بخشنامه دیگری بخشنامه قبلی لغو و شهرداری منطقه 4 نیز موظف به صدور پروانه بود. شهرداری سابقه موضوع را کنار گذارده و اعلام کرد با نرخ جدید برای شما پروانه صادر می‌کنیم و چون رقم ادعایی غیر عملی بود موضوع به کمیسیون ماده 100 و این کمیسیون مبادرت به صدور رأی با مبلغ چهارمیلیون ریال یا تخریب کارگاه نمود، در این خصوص به دیوان عدالت اداری شکایت نموده که به شعبه 7 ارجاع و این شعبه به استناد صورت جلسه مورخ 13/10/68 شهرداری رأی به لغو رأی کمیسیون ماده 100 صادر نمود. شهرداری به رأی مذکور اعتراض نموده که به هیأت تجدید نظر ارجاع و این شعبه بدون استدلال کافی رأی شعبه هفتم را نقض و شکایت مرا رد نموده‌اند. بنا به مراتب درخواست رسیدگی به رأی صادره از هیأت تجدید نظر بر اساس قانون الحاق پنج تبصره به قانون دیوان را دارم.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیت‌الله موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
نظر به مندرجات لایحه اعتراضیه اداره کل حقوقی شهرداری تهران و محتویات پرونده بدوی به دادنامه شماره 532 مورخ 25/5/76 هیأت تجدید نظر دیوان عدالت اداری بر اساس مقررات تبصره 2 الحاقی به ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری ایراد و اشکال موثری وارد نیست. لذا مورد از مصادیق تبصره 2 الحاقی مزبور تشخیص نگردید.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
سید ابوالفضل موسوی تبریزی