مقدمه:
شاکی طی شکایت‌نامه تقدیمی اعلام داشته‌اند: ریاست محترم شعبه دوم در قسمت دوم استدلال خود مدعی فقدان ادله مثبته بر سوء نیت و تقصیر آقای نظرعلی اردشیری شده، در صورتی که اولاً با توجه به بند 2 ماده 11 قانون تشکیل دیوان و ماده 26 قانون رسیدگی به تخلفات اداری حاکم در زمان صدور رأی هیأت تجدیدنظر، دیوان محترم صرفاً صلاحیت رسیدگی به آراء قطعی هیأت‌ها را دارا می‌باشد و این در حالیست که در قانون مصوب 9/4/71 تخلفات اداری به قصور و تقصیر تفکیک نشده، بلکه این موضوع در قانون سابق پیش‌بینی شده بود، افزون بر آن طبق ماده 20 آیین‌نامه اجرایی قانون حاکم مصوب 25/5/71 هیأت محترم وزیران تشخیص و تخلف و انطباق آن با یکی از عناوین قانونی به ‌عهده هیأت رسیدگی‌کننده محول شده. بناءً علیهذا ورود شعبه در رسیدگی به مرحله بدوی پرونده نقض صریح مواد مذکور مغایر با اصول و ضوابط حقوقی و حدود صلاحیت اختصاصی حاکم بر آن مرجع می‌باشد اساس دادنامه را سست و بی‌اعتبار می‌سازد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام ‌و المسلمین اسماعیل فردوسی‌پور و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
با توجه به رأی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری و اتهامات منتسبه و سایر محتویات پرونده و این‌که اعتراض شاکی به رأی متضمن اشکالی که مثبت نقض مقررات و قوانین باشد نبوده لذا رأی شماره 277- 9/5/1374 نقض و رسیدگی به شعبه دیگر دیوان محول می‌شود.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
اسماعیل فردوسی‌‌پور