مقدمه:
شاکی طی شکایت‌نامه تقدیمی خلاصتاً اعلام داشته است، هیچکدام از سازمان‌های طرف شکایت به دادخواست تقدیمی پاسخ متقن و مستدل نداده‌اند، لیکن شعبه دوم بدون رسیدگی به اصل موضوع قرار رد شکایت را به لحاظ این‌که شکایت دارای منشاء و مبنای مختلف است صادر نموده است. رد شکایت اینجانب باستناد مجمع تشخیص مصلحت نظام صحیح نبوده، چون مقتضای وجودی و مذاکرات انجام شده و نص قانون تعیین تکلیف اراضی مجمع محترم به منظور و هدف مسکن است در حالی که پلاک اینجانب که اقدام به تملک آن گرفته‌اند در اجرای تأمین زمین ورزشی بود.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام‌والمسلمین اسماعیل فردوسی‌پور و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل، و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
باتوجه به این‌که اساس استدلال شعبه صادرکننده رأی بر رد دعوی مبتنی بر تاریخی بوده که ذیل لایحه شاکی قید شده و شعبه به تصور این‌که تاریخ مذکور، تاریخ تحریر نامه شاکی است، اتخاذ تصمیم نموده، در حالی که تاریخ تحریر نامه شاکی قریب دوسال موخر از تاریخ استنادی شعبه می‌باشد، لذا به لحاظ این‌که استدلال شعبه با محاسبه تاریخ اشتباه صورت گرفته است، رأی شعبه از این جهت مخدوش تشخیص و مستنداً به تبصره‌های 2 و 3 ذیل ماده 2 قانون الحاق پنج تبصره به قانون دیوان نقض و جهت رسیدگی به شعبه دیگر ارجاع می‌گردد.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
اسماعیل فردوسی‌پور