مقدمه:
1. در پرونده کلاسه 7/62/799 شعبه هفتم دیوان، شاکی از رأی مورخ 3/7/59 هیأت تجدید نظر پاکسازی، مبنی بر محکومیت وی به بازنشستگی با ارفاق سنوات خدمت شکایت کرده، و شعبه مزبور به موجب دادنامه شماره 661- 14/10/62 رأی مورد شکایت را به علت اینکه خارج از مهلت اجرایی قانون پاکسازی، صادر گردیده، نقض و رأی بدوی مورخ 28/12/58 هیأت پاکسازی دایر به محکومیت شاکی را به بازنشستگی غیر قطعی تلقی و با قبول و بقاء حق تجدید نظر خواهی شاکی، وضع استخدامی وی را اشتغال تشخیص، و در نتیجه شکایت را بصورت مطروح، قابل رسیدگی در دیوان ندانسته. و مقرر داشته پرونده برای اخذ تصمیم در مورد تجدیدنظرخواهی شاکی به هیأت بازسازی مربوط ارجاع گردد. 2. در پرونده کلاسه 7/62/907 شعبه هفتم، شاکی از رأی مورخ 14/8/59 هیأت تجدیدنظر پاکسازی مبنی بر تأیید رأی هیأت بدوی پاکسازی دایر بر بازنشستگی وی، به علت اینکه رأی هیأت تجدیدنظر خارج از مهلت اجرایی قانون پاکسازی صادر گردیده، شکایت کرده، که شعبه مزبور به موجب دادنامه شماره 816- 27/11/62 با این استدلال که در تاریخ صدور رأی مورد شکایت قلمرو زمانی قانون پاکسازی پایان یافته بود، حکم مزبور را باطل و بی‌اثر اعلام و با توجه به ماده 56 قانون بازسازی و اعتراض بموقع شاکی، که موضوع را قابل رسیدگی درهیأت تجدیدنظر بازسازی تشخیص و وضع استخدامی شاکی را اشتغال تلقی نموده است. 3. در پرونده کلاسه 11/62/1789 شعبه یازدهم دیوان، به موجب دادنامه شماره 667- 20/11/63 شکایت شاکی رااز رأی مورخ 4/8/59 هیأت تجدیدنظر پاکسازی مبنی بر محکومیت وی به بازنشستگی به این علت که از رأی مورد شکایت به هیأت بازسازی اعتراض و درخواست تجدیدنظر کرده، و تا تاریخ تقدیم دادخواست، هیأت بازسازی تصمیمی در مورد شاکی اتخاذ ننموده، و رأی مورد شکایت قطعی نبوده، قابل طرح و رسیدگی در دیوان، ندانسته و قرار رد شکایت را صادر نموده. 4. در پرونده کلاسه 14/62/1714 شعبه چهاردهم دیوان، شاکی شکایت کرده که: هیأت بدوی پاکسازی در تاریخ 26/1/59 وی را بازنشسته کرده و سپس هیأت تجدید نظر پاکسازی با صدور رأی مورخ 14/8/59 رأی بدوی را با ارفاق سنوات خدمت تأیید نموده، و شعبه دیوان، به موجب دادنامه شماره 1363- 28/11/63، به این علت که شاکی قبل از صدور رأی هیأت تجدیدنظر بازسازی و رسیدگی به اعتراض وی و قطعیت آن اقدام به شکایت از رأی هیأت پاکسازی کرده و تصمیمات غیر قطعی هیأت‌ها قابل رسیدگی در دیوان، نمی‌باشد، قرار رد شکایت را صادر، نموده است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 4/8/66 به ریاست حجت‌الاسلام و المسلمین آقای حاج محمد علی فیض گیلانی و با شرکت رؤسای شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و تبادل نظر و اعلام ختم رسیدگی به شرح آتی اقدام به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
نظر به اینکه شعب هفتم و یازدهم و چهاردهم دیوان، در قسمتی که آراء هیأت‌های تجدیدنظر پاکسازی را، به علت اینکه خارج از مهلت اجرایی قانون پاکسازی، صادر گردیده و یا شاکیان با استفاده از، ماده 56 قانون بازسازی نیروی انسانی از آراء مزبور به هیأت‌های مقرر در آن ماده اعتراض نموده، و تا تاریخ تقدیم دادخواست، به دیوان عدالت اداری، از طرف هیأت‌های مرجع رسیدگی، تصمیمی درباره آنها اتخاذ نشده غیر قطعی تلقی و نتیجتاً رسیدگی بشکایات مطروحه را به لحاظ اینکه آراء مورد شکایت غیر قطعی بوده، قابل رسیدگی در دیوان ندانسته‌اند، اتفاق نظر داشته و در آن قسمت از آراء صادره از شعبه هفتم که وضع استخدامی شاکیان پس از نقض رأی هیأت تجدیدنظر پاکسازی، حالت اشتغال تلقی شده، شعبه یازدهم و چهاردهم دیوان نفیاً و اثباتاً اظهارنظری در این مورد، ننموده‌اند، تعارض در آراء، صادره، احراز، نمی‌گردد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
محمد علی فیض