مقدمه: الف- شعبه دوم تشخیص دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 87/52 موضوع شکایت آقای علی زارع به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی شهرستان مرودشت به خواسته تقاضای بازنشستگی براساس قانون مشاغل سخت و زیان آور به شرح منعکس در دادخواست تقدیمی به شرح دادنامه شماره 62 مورخ 8/3/1387 چنین رأی صادر نموده است با عنایت به مراتب و ملاحظه مدارک مثبت صحت مطالب مورد ادعای شاکی، و با احراز وقوع اشتباه در صدور دادنامه شماره 559 مورخ 18/4/1386 صادره از سوی شعبه سی‎ودوم دیوان عدالت اداری حکم به نقض آن صادر و اعلام می‎گردد. اما در خصوص رسیدگی ماهوی به شکایت مطروحه اولاً رأی هیأت عمومی شماره 137 مورخ 4/5/1379 دیوان عدالت اداری احراز شرایط بازنشستگی مستلزم بررسی کارشناسانه از سوابق بیمه پردازی بیمه شده و پرونده پرسنلی و لیستهای ارسالی از سوی کارفرما و تطبیق آن با رأی کمیته تشخیص مشاغل سخت و زیان آور بر عهده سازمان طرف شکایت می‎باشد. ثانیاً بر اساس بررسی و تشخیص سازمان مذکور شاکی در سالهای 1361 و 1362 با عنوان مسئول نظارت خط ویفر اشتغال به کار داشته است که جزء مشاغل سخت و زیان آور نبوده و موجب زوال توالی سابقه ایشان در کار سخت و زیان آور شده است. لذا با توجه به عدم تحقق شرایط بازنشستگی وی در تاریخ مورد تقاضا، مستنداً به مفهوم مخالف ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری رأی به رد شکایت مطروحه صادر و اعلام می‎گردد. ب- شعبه 32 دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 85/16242 موضوع شکایت آقای علی مندنی زاده به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی شهرستان مرودشت به خواسته تقاضای الزام خوانده به بازنشسته نمودن موضوع مشاغل سخت و زیان آور با کلیه حق و حقوق معوقه به شرح دادنامه شماره 895 مـورخ 3/6/1386 چنین رأی صادر نموده است، بـا توجه به مجموع اوراق پرونده و لایحه دفاعیه اداره مشتکی‎عنه و با عنایت به نظر کمیته استانی مـورخ 22/12/1383 که شغل خواهان را از تـاریخ 1/4/1357

لغایت 1/10/1380 جزء مشاغل سخت و زیان آور احتساب نموده و عدم پرداخت حق بیمه خواهان در مهلت مقرر از جانب کارفرما صرفاً به عنوان پرداخت حق بیمه عادی، مسقط حق مکتسبه وی در خصوص اشتغال در کارهای سخت و زیان آور نبوده و لیست ارائه شده پرداخت حق بیمه شاکی غیر از شغلی که قبلاً و بعداً به آن اشتغال داشته و زیان آور تلقی شده دلیلی به اشتغال وی در مدت 3 ماهه سالهای 1361 و 1362 به آن نمی‎نماید و به صرف تمسک به این امر نمی‎توان کارگر را از بهره‎مندی مزایای مشاغل سخت و زیان آور محروم نمود و با توجه به رأی وحدت رویه شماره 475 الی 480 مورخ 29/9/1383 هیأت عمومی دیوان دعوی مطروحه را وارد و در اجرای تبصره 2 الحاقی به ماده 76 از قانون تامین اجتماعی و آیین‎نامه اجرائی آن حکم به الزام سازمان خوانده به بازنشستگی پیش از موعد خواهان بر مبنای مشاغل سخت و زیان آور صادر و اعلام می‎دارد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
نظر به اینکه دادنامه‎های فوق‎الذکر با توجه به اسناد و مدارک و سایر محتویات خاص هر پرونده صادر شده است و تفاوت مفاد آنها مبتنی بر استنباط معارض از حکم واحد قانونگذار نیست. بنابراین موضوع از مصادیق آراء متناقض مقرر در بند 2 ماده 19 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 محسوب نمی‎شود و موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم در قلمرو ماده 43 قانون مزبور وجود ندارد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
رهبرپور

تاریخ دادنامه: 3/9/87 شماره دادنامه: 591 کلاسه پرونده: 87/103
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای احمدرضا جهان اندیش.
موضوع شکایت و خواسته: ابطال تصویب‎نامه شماره 14275/ت24009 ه‍ مورخ 4/4/1380 هیأت وزیران.