مقدمه: وکیل شاکی در دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، در خصوص مغایرت ماده 3 آیین‎نامه اجرایی ماده 47 قانون برنامه چهارم توسعه با ماده 13 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری- صنعتی، عمده منبع درآمد شهرداری از عوارض است، اعطای خدمات شهری به شهروندان و رفع مشکلات و معضلات شهری متوقف به دریافت عوارض است، در حالی که ماده 3 آیین‎نامه اجرایی ماده 47 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 5/5/1384 هیأت وزیران اقدام به اعطای امتیازی بیشتر از آنچه در ماده 13 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری- صنعتی نموده و عوارض را حذف نموده است. به منظور تبیین موضوع مورد ادعا موارد مورد استناد به شرح زیر مرقوم می‎گردد، قانونگذار در ماده 47 قانون مذکور اشعار داشته است، به منظور ایجاد و توسعه شرکتهای دانش بنیان و تقویت همکاریهای بین‎المللی اجازه داده می‎شود واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری در جهت انجام ماموریتهای محوله از مزایای قانونی مناطق آزاد در خصوص روابط کار، معافیتهای مالیاتی و عوارض، سرمایه گذاری خارجی و مبادلات بین‎المللی برخوردار گردند. در ماده 13 قانون مذکور اشخاص حقیقی و حقوقی که در منطقه به انواع فعالیتهای اقتصادی اشتغال دارند، نسبت به هر نوع فعالیت اقتصادی در منطقه آزاد از تاریخ بهره‎برداری مندرج در مجوز به مدت 15 سال از پرداخت مالیات بر درآمد و دارایی موضوع قانون مالیاتهای مستقیم معاف خواهند بود و پس از انقضای 15 سال تابع مقررات مالیاتی خواهند بود. همانگونه که ملاحظه می‎گردد امتیاز مورد نظر تنها معافیت از پرداخت مالیات در مدت 15 سال است و هیچ اشاره‎ای به معافیت از پرداخت عوارض نشده است. علیرغم این صراحت ماده 3 آیین‎نامه مذکور کلیه واحدهای فناوری که در پارکها فعالیت می‎نمایند از پرداخت هرگونه عوارض معمول کشور معاف می‎باشند، لذا

خیابان بهشت (ضلع جنوبی پارک شهر) دیوان عدالت اداری تلفن 8-5609031
تقاضای ابطال ماده مذکور را می‎نمایم. مشاور و مدیرکل دفتر امـور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی لایحه دفاعیه شماره 102110/4156مورخ 23/6/1387 اعلام داشته‎اند، 1- شاکی ماده 3 آیین‎نامه اجرایی را مغایر ماده 13 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران اعلام داشته در حالی که ماده 13 ناظر بر معافیت مالیاتی است و پرداخت عوارض موضوعاً از قلمرو این ماده خارج است و ادعای مغایرت قابل تأمل است خصوصاً که هیأت وزیران صراحتاً معافیت مالیاتی را جداگانه در ماده 2 آیین‎نامه مورد حکم قرار داده است. 2- ماده 47 قانون برنامه چهارم توسعه مقرر نموده است، به منظور ایجاد و توسعه شرکتهای دانش بنیان و تقویت همکاریهای بین‎المللی اجازه داده می‎شود واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری در جهت انجام ماموریتهای محوله از مزایای قانونی مناطق آزاد در خصوص روابط کار، معافیتهای مالیاتی و عوارض، سرمایه گذاری خارجی و مبادلات بین‎المللی برخوردار گردند. 3- قانونگذار این مناطق را از جهات متعدد تابع احکام خاص قرار داده است، لذا اعمال قوانین و مقررات عمومی کشور در مناطق آزاد امکان پذیر نمی‎باشد، از جمله به تصریح ماده 10 قانون یاد شده که مقرر می‎دارد، «سازمان هر منطقه می‎تواند با تصویب هیأت وزیران در مقام انجام خدمات شهری و فراهم نمودن تسهیلات مواصلاتی، بهداشت، امور فرهنگی، آموزش و رفاهی از اشخاص حقیقی و حقوقی منطقه عوارض اخذ نمایند». بر این اساس در مناطق آزاد عوارض معمول در کشور مجری نبوده و این مناطق از حیث عوارض، تابع احکام و ضوابط خاص خود هستند. 4- در ماده 2 آیین‎نامه اجرایی اخذ عوارض در مناطق آزاد تجاری – صنعتی که به استناد ماده 10 به تصویب رسیده عوارض قابل وصول در مناطق آزاد احصاء شده و در تبصره آن مقرر گردیده است، اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از مسافران، گردشگران و افراد ساکن از پرداخت هرگونه عوارض در کشور به استثنای موارد فوق‎الذکر در محدوده منطقه آزاد معاف می‎باشند. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی

خیابان بهشت (ضلع جنوبی پارک شهر) دیوان عدالت اداری تلفن 8-5609031
قانونگذار به شرح ماده 47 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران بـه منظور ایجاد و توسعه شرکتهای دانش بنیان و تصویب همکاری های بین‎المللی، برخورداری واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری را در جهت انجام ماموریتهای محوله از مزایای قانونی مناطق آزاد در خصوص روابط کار، معافیتهای مالیاتی و عوارض، سرمایه گذاری خارجی و مبادلات بین‎المللی تجویز کرده است. نظر به جهات فوق‎الذکر، مفاد ماده 3 آیین‎نامه اجرائی ماده 47 قانون فوق‎الذکر مبنی بر معافیت کلیه واحدهای فناوری که در پارکها فعالیت می‎نمایند از پرداخت هرگونه عوارض معمول در کشور موافق عموم و اطلاق حکم مقنن به شرح مذکور است و مغایرتی با آن ندارد./ لازم‎الاتباع است./
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
علی رازینی

خیابان بهشت (ضلع جنوبی پارک شهر) دیوان عدالت اداری تلفن 8-5609031