مقدمه: الف-1- شعبه سیزدهم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 80/2063 موضوع شکایت مرتضی اردبیلی حقیقی به طرفیت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد به خواسته، درخواست پرداخت حق کارانه در فاصله زمانی 75-76-77-78 به مأخذ کامل، به شرح دادنامه شماره 2410 مورخ 21/11/1381 چنین رأی صادر نموده است، اداره خوانده در لایحه دفاعیه تقدیمی خود اعلام کرده است، به استناد بند (پ) ردیف 3 ضوابط پرداخت فوق‎العاده کارانه موضوع بخشنامه شماره 7800/د/2 مورخ 25/2/1375 سازمان امور اداری و استخدامی کشور و پرداخت فوق‎العاده کارانه توسط دستگاهها صرفاً از محل صرفه جوئی و دستگاه ذیربط مجاز بوده و در این خصوص اعتبار جداگانه منظور نگردیده و مسئولین وقت دانشگاه در حد اعتبارات و صرفه‎جوئی‎های انجام پذیرفته و میزان عملکرد و افراد تصمیم گیری نموده‎اند، لذا در حال حاضر با توجه به کسری بودجه و عدم امکان تامین آن و عدم برآورد کیفیت و کمیّت فعالیت وی در سنوات مذکور امکان پرداخت مطالبات متقاضی امکان پذیر نیست.با توجه به دفاعیات غیر موجه اداره خوانده و تجویز قانون و ارائه اسناد و مدارک از سوی شاکی،شکایت نامبرده دارای اعتبار قانونی و موجه می‎باشد،علیهذا شکایت نامبرده وارد تشخیص و حکم به ورود شکایت مشارالیه صادر و اعلام می‎گردد. الف-2- شعبه نهم تجدیدنظر دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/429 موضوع تقاضای تجدیدنظر آقای مرتضی اردبیلی حقیقی نسبت به دادنامه شماره 2410 مورخ 21/11/1381 صادره از شعبه سیزدهم دیوان به شرح دادنامه شماره 1335 مورخ 1/9/1382 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه از طرف تجدیدنظر خواه نسبت به دادنامه تجدیدنظر خواسته ایراد و اعتراض موجه و مؤثری بعمل نیامده است و از طرفی مطالب مطروحه در تجدیدنظر خواهی، تکرار همان مطالب معنونه در مرحله بـدوی است که در دادنامه معترض‎عنه مـردود اعلام شده است، بنابراین با بررسی سوابق امر بر کیفیت رسیدگی و اعمال مقررات ایراد و اشکالی که فسخ دادنامه بدوی را ایجاب نماید متصور نیست، لذا ضمن رد تجدیدنظر خواهی، دادنامه تجدیدنظر خواسته تایید و استوار می‎گردد.

ب-1- شعبه دهم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 83/2215 موضوع شکایت اسماعیل گلشنی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی مشهد به خواسته، درخواست پرداخت حق کارانه در فاصله زمانی سالهای 1375 الی 1378 به مأخذ کل حقوق مبنا، به شرح دادنامه شماره 3236 مورخ 11/12/1383 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه خوانده دلیلی بر اینکه شغل خواهان جزو پرسنل بهداشتی و درمانی که از مشاغل خاص است، ارائه ننموده است و با توجه به ماده 5 و تبصره‎های آن از قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 مجلس شورای اسلامی و اینکه خوانده هیچ گونه دلیلی مبنی بر پرداخت مبلغ 30% مجموع حقوق و فوق‎العاده شغل کارکنان محل اشتغال خواهان و 50% کارکنان آن نیاورده است، لذا با توجه به جمیع جهات معنونه و اینکه لایحه جوابیه نیز دفاعیاتی بی وجه می‎باشد، حکم به ورود دعوای خواهان صادر و اعلام می‎گردد. ب-2- شعبه دوازدهم تجدیدنظر دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 84/338 موضوع تقاضای تجدیدنظر دانشگاه علوم پزشکی نسبت به دادنامه شماره 3236 مورخ 11/12/1383 شعبه دهم، به شرح دادنامه شماره 935 مورخ 21/6/1384 چنین رأی صادر نموده است، نظر به دادخواست تجدیدنظر خواهی تجدیدنظر خواه مبنی بر اینکه حق کارانه تجدیدنظر خوانده، به شرح مدارک ارائه شده پرداخت گردیده که به نظر می‎رسد تجدیدنظر خوانده به عدم پرداخت 100% کارانه اعتراض نموده و از آنجا که سازمان متبوع (تجدیدنظر خواه) در پرداخت کارانه با توجه به میزان بودجه و کارائی کارمندان سلطنت دارد و حداکثر پرداخت کارانه نیز 100% می‎باشد علیهذا با توجه به میزان بودجه و چنانچه مبلغی کمتر از 100% به شاکی پرداخت گردیده باشد، منطبق با موازین قانونی بوده و تخلفی از ناحیه مشتکی‎عنه بنظر نمی‎رسد، اعتراض تجدیدنظر خواه به نظر موجه تشخیص و شعبه تجدید نظر دیوان ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم به رد شکایت صادر و اعلام می‎گردد. ج-1- شعبه هجدهم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 83/1251 موضوع شکایت آقای اسماعیل ثنایی ذاکر به طرفیت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد به خواسته، درخواست پرداخت حق کارانه در فاصله زمانی سالهای 1375 لغایت 1378 به مأخذ کل حقوق مبنا به شرح دادنامه شماره 610 مورخ 11/4/1384 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه حسب ماده 5 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 13/6/1370 مجلس شورای اسلامی فوق‎العاده کارانه باید معادل حقوق مبنای مستخدمین در هر ماه پرداخت شود در حالیکه طبق اسناد و مدارک تقدیمی از جمله اسناد هزینه به وسیله دانشگاه در باب پرداخت حق کارانه شاکی از سال 1375 لغایت 1378 بـر مبنای حقوق مبنای شاکی

صورت نگرفته و این موضوع موجب تقلیل مبلغ ریالی حق کارانه شاکی گردیده و توجهاً به اینکه با پرداخت حق کارانه به وسیله دانشگاه به شاکی در حقیقت تأیید گردیده شاکی بیش از استاندارد تعیین شده انجام وظیفه نموده است، علیهذا حکم به ورود شکایت و الزام دانشگاه طرف شکایت به پرداخت فوق‎العاده کارانه سالهای 75 لغایت 78 شاکی بر اساس حقوق مبنا در حق شاکی صادر و اعلام می‎گردد. ج-2- شعبه دوم تجدیدنظر دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 84/809 موضوع تقاضای تجدیدنظر خواهی دانشگاه علوم پزشکی مشهد نسبت به دادنامه 610 مورخ 11/4/84 صادره از شعبه 18 به شرح دادنامه شماره 1703 مورخ 15/9/1384 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه دادنامه تجدیدنظر خواسته براساس محتویات پرونده و جهات و دلایل مقیده در آن صادر گردیده و از طرف دانشگاه تجدیدنظر خواه اعتراض موثری نشده و دلیلی که فسخ رأی صادره را ایجاب نماید، ارائه نکرده است، علیهذا دادنامه تجدیدنظر خواسته خالی از اشکال تشخیص و با رد اعتراض تایید می‎شود. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
به صراحت حکم مقرر در ماده 5 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370 فوق‎العاده کارانه در صورت اجتماع شرایط مقرر در ماده مذکور حداکثر معادل حقوق مبنا قابل پرداخت است. نظر به اینکه حکم مقنن مفید الزام واحدهای دولتی مشمول قانون مزبور به پرداخت فوق‎العاده کارانه به میزان حداکثر حقوق مبنا نیست، بنابرای دادنامه شماره 935 مورخ 21/6/1384 شعبه دوازدهم تجدیدنظر دیوان که با نقض دادنامه بدوی، شکایت شاکی به خواسته پرداخت فوق‎العاده مذکور به میزان حداکثر مقرر در قانون را مردود اعلام داشته است، موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می‎شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی‎فرد