اعتراض به قرار ردّ درخواست اعاده دادرسی
درتاریخ : 1392/09/30 به شماره : 9209970222501299
موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور
این نمونه رای که در شعبه 25 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: اعاده دادرسی، قرار رد درخواست اعاده دادرسی، قابلیت تجدیدنظر
چکیده رای
قرار «ردّ درخواست» اعاده دادرسی ازجمله قرارهای قابلاعتراض و تجدیدنظرخواهی نیست.
رای بدوی
در مورد درخواست آقای ن.ن. بهطرفیت آقای ح.ص. به خواسته اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره 9209970229000023 نظر به اینکه حسب ماده 26 قانون آیین دادرسی مدنی احراز صلاحیت با دادگاه رسیدگیکننده میباشد و تقدیراً به فرض عدم صلاحیت محکمه این امر از موجبات اعاده دادرسی محسوب میگردد و موضوع خواسته به شرح درخواست اعاده دادرسی خواهان با مفهوم و منطوق بند 4 ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی مطابقت نمینماید، لذا قرار ردّ درخواست اعاده دادرسی صادر و اعلام میگردد قرار دادگاه ظرف 20 روز پس از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران میباشد.
دادرس شعبه 30 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ مداحی
رای دادگاه تجدید نظر
تجدیدنظرخواهی مطروحه از ناحیه تجدیدنظرخواه آقای ن.ن. بهطرفیت تجدیدنظر خوانده آقای ح.ص. و نسبت به دادنامه تجدیدنظر خواسته به شماره 000948 مورخ 14/08/1392 شعبه 30 دادگاه عمومی حقوقی تهران که بر صدور قرار ردّ درخواست اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره 000023 مورخ 24/01/1392 صادره از آن دادگاه به لحاظ عدم انطباق با مفهوم و منطوق بند 4 ماده 426 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی اشعار داشته دادگاه نظر به اینکه رأی تجدیدنظر خواسته که عبارت از “قرار ردّ درخواست ” اعاده دادرسی میباشد اساساً در شمول قرارهای مورد احصاء موضوع ماده 332 قانون مرقوم قرار نداشته و بهعبارتدیگر رأی تجدیدنظر خواسته ازجمله قرارهای قابلاعتراض ماده 332 مذکور نمیباشد بناءعلیهذا مستنداً به ماده 356 ناظر به مواد 2 و 3 و بندهای 7 و 8 ماده 84 و 89 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار ردّ (عدم استماع) دعوی تجدیدنظرخواهی را صادر و اعلام مینماید رأی دادگاه قطعی است.
مستشاران شعبه 25 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
طاهری ـ موحدی
توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.