مصداق تغییر شغل در مورد قرارداد اجاره محل کسب

مصداق تغییر شغل در مورد قرارداد اجاره محل کسب

درتاریخ : 1391/07/30 به شماره : 9109972130600902

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 61 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: اجاره، تخلیه، تغییر شغلاجاره، تخلیه، تغییر شغل

چکیده رای

چنانچه در محل کسب استیجاری تغییر شغل صورت گرفته، هر چند شغل جدید موجب ضرر کمتری به مورد اجاره باشد و یا شغل قبلی متروک شده باشد، موجب فسخ و تخلیه مورد اجاره خواهد بود.

رای بدوی

دعوی ع.غ. -غ.غ. -م.ج. با وکالت مع‌الواسطه الف.ز. 1- ح. و غیره عبارتست از تخلیه یک باب مغازه تجاری جزء پلاک ثبتی 13127/3 بخش 12 تهران به لحاظ تغییر شغل از حصیربافی به مانتو فروشی به شرح دادخواست تکمیلی- نظر به اینکه موضوع تخلف تغییر شغل مشمول قانون روابط موجر و مستأجر مصوب 1356 اطلاق ندارد و هر تغییر شغلی در واقع تخلف منتهی به فسخ و تخلیه مورد اجاره تجاری نمی‌شود زیرا وصف ضرری در تغییر شغل منظور نظر قانونگذار سال 1356 بوده است لذا تغییر شغلی که موجب ضرر و خسارت به ملک استیجاری یا مالک و موجر یا محیط اطراف از حیث آلودگی صوتی و هوا باعث فسخ و تخلیه خواهد بود در حالی که در نحن مافیه اولاً شغل مورد اجاره حصیربافی از مشاغل متروک است و مانتوفروشی نیز در راستای مشاغل پوششی و البسه است و مضافاً به اینکه به ملک و مالک و محیط نیز ضرر و زیان وارد نمی‌کند بنابراین دعوی غیرمنطبق با قانون مربوط است و غیر ثابت و غیر محرز است لذا حکم به رد دعوی صادر می‌شود.رأی ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظراست.

رئیس شعبه184دادگاه عمومی حقوقی تهران-کرمی

رای دادگاه تجدید نظر

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقایان ع.غ.، غ.غ. و م.ج. با وکالت آقای الف.ز. به طرفیت خانم ک.، م. و ص. و آقایان ت. و ع. همگی ب. نسبت به دادنامه شماره 206 مورخ 2/5/90 صادره از شعبه 184 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخواهان‌ها به خواسته تخلیه یک باب مغازه تجاری جزء پلاک ثبتی شماره13127/3 بخش 12 تهران به لحاظ تغییر شغل از حصیر بافی به مانتو فروشی با توجه به استدلال منعکس در آن منتهی به صدور حکم به رد دعوی خواهان‌ها گردیده است، با بررسی محتویات پرونده و مطالعه لایحه ابرازی وکیل تجدیدنظرخواهان‌ها، دادنامه معترضٌ‌عنه به نظر دادگاه مخدوش بوده و شایسته تأیید نمی‌باشد زیرا اولاً- به موجب قرار تأمین دلیل مورخ 24/5/1389 تغییر شغل از حصیر بافی به مانتو فروشی محقق گردیده و خواندگان نیز معترض این امر نشده‌اند. ثانیاً- متروک بودن شغل مورد اجاره و غیر ضروری بودن شغل جدید، مجوز قانونی جهت تغییر شغل را ایجاد نمی‌نماید، مضافاً به اینکه تغییر شغل مشمول بند 7 ماده14 قانون روابط موجر و مستأجرسال 56 اطلاق داشته و تنها مورد استثناء وارده در بند مذکور این است که شغل جدید عرفاً مشابه شغل سابق باشد که در مانحن‌فیه شغل مانتو فروشی هیچ شباهتی به شغل حصیر بافی ندارد. از این حیث دادگاه مستنداً به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن پذیرش اعتراض، دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض، سپس با استناده به بند 7 ماده 14 قانون روابط موجر و مستأجر سال 56 حکم به محکومیت تجدیدنظرخوانده به تخلیه مورد اجاره به لحاظ تغییر شغل و پرداخت هزینه دادرسی و حق‌الوکاله وکیل طبق تعرفه قانونی در حق تجدیدنظرخواهان‌ها صادر و اعلام می‌نماید. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه61 دادگاه تجدیدنظر استان تهران – مستشار دادگاه

ربیع پور – صداقتی

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.