پرداخت عوارض شهرداری بر عهده بایع توسط خریدار در پی پلمب توسط شهرداری و مراجعه خریدار به بایع

درتاریخ : 1391/09/27 به شماره : 9109970223101249

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 31 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: اذن، اضطرار، پرداخت دین از سوی غیر مدیون، ماده 267 قانون مدنیپرداخت دین از سوی غیر مدیون، اذن، اضطرار، ماده 267 قانون مدنی

چکیده رای

اگر در مبایعه‌نامه محل کسب با سند عادی، تسویه عوارض نوسازی شهرداری بر عهده بایع باشد، چنانچه در پی عدم پرداخت و پلمب مغازه، دین از سوی مشتری بدون اذن بایع و الزام حاکم پرداخت شود، موجبی برای رجوع به متعهد وجود ندارد.

رای بدوی

در خصوص دعوی آقای الف.ن. با وکالت آقای الف.الف. و آقای ک.ه. به طرفیت آقای م.ح. با وکالت بعدی آقای ه.ت. به خواسته مطالبه مبلغ 000/784/142 ریال بابت پرداخت عوارض نوسازی شهرداری به انضمام هزینه‌های‌ دادرسی و تأخیر تأدیه وکلای خواهان چنین توضیح داده‌اند که موکل به موجب مبایعه‌نامه عادی یک باب مغازه از خوانده دعوی خریداری نموده و در ذیل مبایعه‌نامه قید شده هزینه‌ها اعم از عوارض شهرداری از نظر تجاری و پایانکار تفکیکی به عهده فروشنده یعنی خوانده می‌باشد. نامبرده بدهی خود یعنی عوارض شهرداری را تسویه ننموده و شهرداری مبادرت به پلمپ ملک خریداری شده می‌نماید موکل جهت جلوگیری از پلمپ به شهرداری مراجعه و عوارض شهرداری را با اخذ تخفیف پرداخت می‌کند لذا مطالبه وجوه پرداختی و کلیه خسارات مورد استدعاست وکیل خوانده طی توضیحات در جلسه دادگاه و لایحه شماره 9111506-15/7/91 در مقام دفاع اعلام می‌کند شرط مندرج در قرارداد (پرداخت عوارض توسط فروشنده یعنی خوانده) شرط فعل است و در صورت استنکاف، قانونگذار حسب مواد 237 و 238 قانون مدنی متعهدله مکلف است به حاکم مراجعه نماید تقاضای اجبار به وفاء به شرط نماید و اگر متعهد استنکاف ورزد آنگاه حاکم می‌تواند متعهد را ملتزم و موجبات انجام آنرا فراهم نماید. در مانحن‌فیه متعهدٌله بر خلاف مقررات قانون مدنی خود رأساً اقدام به ایفای تعهد نموده بدون آنکه مأذون از قِبَل موکل باشد بنابراین با وصف فوق حق رجوع ندارد. دادگاه با توجه به محتویات پرونده و اظهارات و لوایح طرفین نظر به اینکه وکلای خواهان دلیلی بر پلمپ مغازه یا اخطاریه ارائه ننموده‌اند و از طرف دیگر پرداخت عوارض [بدون] مجوزی از طرف متعهد ارائه و راساً اقدام به پرداخت عوارض شهرداری نموده. هر چند که در مبایعه‌نامه تسویه به عهده خوانده قرار داده شده لکن پرداخت آن بدون اذن متعهد و الزام حاکم موجبی برای رجوع به متعهد نیست لذا به استناد مواد پیش گفته و ماده 267 قانون مدنی حکم به بطلان دعوی صادر و اعلام می‌نماید. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض و رسیدگی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

رئیس شعبه 127 دادگاه عمومی ‌حقوقی تهران – جاویدی

رای دادگاه تجدید نظر

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای الف.ن. با وکالت آقای ک.ه. نسبت دادنامه شماره 742 مورخه 19/7/1391 صادره از شعبه 127 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن در مورد دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته مطالبه مبلغ 000/784/142 ریال بابت پرداخت عوارض نوسازی شهرداری به انضمام هزینه دادرسی و خسارت تأخیر تأدیه حکم به بطلان دعوا صادرگردیده است با توجه به مجموع محتویات پرونده نظر به اینکه در این مرحله از دادرسی از ناحیه تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موجه و مدللی که موجبات نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته را فراهم نماید ارائه و عنوان نگردیده است و بر مبانی استدلال و استنباط دادگاه نخستین در رسیدگی به موضوع و صدور حکم و رعایت موازین قانونی و تشریفات دادرسی خدشه وخللی مترتب نیست و دادنامه تجدیدنظرخواسته مطابق دلائل موجود در پرونده وفق مقررات قانونی صادر گردیده است و ایراد تجدیدنظرخواه در حدی نیست که موجب حصول علم به وجود اشتباه در حکم مزبور گردد لذا اعتراض قابل انطباق با جهات مقرر در ماده 348 قانون آیین دادرسی در امور مدنی نمی‌باشد در نتیجه دادگاه به استناد ماده 358 قانون مذکور ضمن رد تجدیدنظرخواهی به عمل آمده حکم تجدیدنظرخواسته را تأیید و استوار می‌نماید این رأی قطعی است.

 رئیس شعبه 31 دادگاه تجدیدنظر استان تهران – مستشار دادگاه

 بلاغی – شریعتی

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.