موارد تخلیه عین مستأجره به علت نیاز شخصی

درتاریخ : 1391/10/26 به شماره : 9109970223701260

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 37 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: اجاره، تخلیه، نیاز شخصیاجاره، تخلیه، نیاز شخصی

چکیده رای

تنها نیاز شخص موجر به کسب در محل اجاره به منظور ارتزاق می‌تواند از اسباب درخواست تخلیه محل کسب و پیشه یا تجارت باشد و این نیاز به دیگر افراد (فرزند موجر) تسری نمی‌یابد.

رای بدوی

در خصوص دعوای خانم م.ن. به وکالت ازآقای ع.الف. به طرفیت وراث مرحوم الف.س. به اسامی1 ـ خانم ن.الف.2 ـ آقای ز.س. 3 ـ آقای و.س. به خواسته تخلیه مورد اجاره به لحاظ نیاز شخصی و خسارات دادرسی و حق‌الوکاله وکیل به شرح دادخواست تقدیمی. دادگاه با توجه به دلایل ذیل دعوای خواهان را وارد و ثابت می‌داند: (1 ـ مالکیت خواهان نسبت به مورد اجاره به پلاک ثبتی 2314 فرعی از 6933 اصلی بخش دو تهران حسب پاسخ استعلام ثبتی به شماره 2278 مورخ 25/11/89 محرز می‌باشد.2 ـ وجود رابطه استیجاری بین موجرین اولیه و مورث خواندگان طبق اجاره‌نامه رسمی به شماره 64551 مورخ 12/6/1363 دفترخانه شماره 308 تهران محرز می‌باشد. 3 ـ به لحاظ عدم حضورخواندگان در محل (مورد اجاره) و این که دفاعی درقبال ادعای خواهان به عمل نیامده است، نیاز شخصی خواهان به مورد اجاره احراز می‌گردد. 4 ـ کارشناس منتخب درنظریه تقدیمی به شماره 236مورخ 31/1/1390، حق کسب، پیشه، تجارت مورد اجاره را به مبلغ هفتصد و نود میلیون ریال اعلام نموده که مورد اعتراض طرفین قرار نگرفته است. بنابراین به استناد بند 1 ماده 15 و مواد 16، 18، 28 از قانون روابط موجر و مستأجر مصوب 1356که قانون حاکم بر روابط استیجاری طرفین می‌باشد. خواندگان را به تخلیه مورد اجاره بابت اصل خواسته و مبلغ پنج میلیون و دویست و هفت هزار ریال بابت هزینه دادرسی به استناد مواد 198، 515، 519و520 از قانون آیین دادرسی مدنی و مبلغ یک میلیون ریال به‌عنوان حق‌الوکاله وکیل به استناد مواد 1 الی 3 از آیین نامه تعرفه حق‌الوکاله وکلای دادگستری در حق خواهان محکوم می‌نماید. بدیهی است اولاً: هرگاه خواهان تا شش ماه از تاریخ تخلیه از محل مورد اجاره به نحوی که ادعا کرده استفاده ننماید به درخواست مستأجر(خواندگان) به پرداخت مبلغی معادل یک سال اجاره بها یا اجرت‌المثل مورد اجاره درحق مدعی محکوم خواهد شد. ثانیاً: خواهان مکلف است ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ حکم قطعی وجه مذکور (حق کسب یا پیشه یا تجارت) را در صندو ق دادگستری تودیع یا ترتیب پرداخت آن را به مستأجر بدهد والا این حکم ملغی‌الاثر خواهد بود. حکم صادر شده غیابی و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل واخواهی دراین شعبه می‌باشد.

رئیس شعبه 81 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ صابر

در خصوص واخواهی آقایان1 ـ غ.ه. 2 ـ ع.ه. به وکالت از وارث مرحوم الف.س. به طرفیت آقای ع.الف. با وکالت خانم م.ن. از دادنامه غیابی شماره 299 مورخ 31/3/1390 صادرشده از این شعبه به شرح دادخواست تقدیمی، نظر به این که وکیل واخوانده درلایحه دفاعیه به شماره 1186 مورخ 28/4/1391 صراحتاً اعلام نموده که موکل وی درتاریخ تقدیم دادخواست بدوی مورخ 25/7/1389 مدیر عامل شرکت الف بوده است لذا نیاز شخص موجر به مورد اجاره احراز نمی‌گردد و نیاز فرزند وی به مورد اجاره بر فرض اثبات از موارد تخلیه یا مورد نظر مقنن در بند2 ماده 15 از قانون روابط موجر و مستأجر مصوب 1356 نمی‌باشد بنابراین ضمن پذیرش دفاعیات وکلای واخواهان‌ها، به استناد ماده مذکور و مواد 197 و 306 از قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن نقص دادنامه معترضٌ‌به، حکم بطلان دعوای خواهان بدوی صادر و اعلام می‌نماید. این حکم ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

رئیس شعبه 81 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ صابر

رای دادگاه تجدید نظر

تجدیدنظرخواهی آقای ع.الف. با وکالت خانم م.ن. به طرفیت آقایان ز. و و. شهرت هر دو س. و خانم د.الف. با وکالت بعدی آقایان غ. و ع. شهرت هردو ه. از دادنامه شماره 9109972161700343 مورخه 31/4/91 صادره از شعبه 81 دادگاه عمومی حقوقی تهران می‌باشدکه به موجب دادخواست بدوی آقای ع.الف. با وکالت خانم م.ن. به طرفیت وراث مرحوم الف.س. به اسامی 1 ـ خانم ن.الف.2 ـ آقای ز.س.3 ـ آقای و.س. به خواسته تخلیه مورد اجاره به لحاظ نیاز شخصی و خسارات دادرسی مطرح گردید که به موجب دادنامه‌ی غیابی شماره 9009972161700299 مورخ 31/3/90 خواندگان به تخلیه مورد اجاره در قبال مبلغ هفتصد و نود میلیون ریال از بابت حق کسب پیشه و تجارت بابت اصل خواسته و خسارات دادرسی در حق خواهان صادر و اعلام گردید و با اعتراض واخواهی خواندگان بر طبق دادنامه معترضٌ‌عنه با استدلال اینکه نیاز شخصی موجر احراز نگردید ضمن نقض دادنامه بدوی، حکم بطلان دعوای خواهان بدوی صادر و اعلام گردید. از توجه مفاد لوایح وکلای طرفین دعوی هرچند نام خانم د.الف. در دادخواست بدوی به درستی درج نگردید، دادخواست اولیه در تاریخ 25/7/89 به علت تخلیه به لحاظ نیاز شخصی فرزند خواهان بدوی آقای م.الف. مطرح گردید؛ در مرحله واخواهی وکیل واخوانده به موجب صفحه دوم لایحه 1186 ـ 28/4/91 اعلام نمود که موکل وی آقای ع.الف. به سمت مدیر عامل در یک شرکت مشغول فعالیت بوده که در تاریخ 14/12/89 بازنشسته شده است به عبارتی در زمان تقدیم دادخواست نامبرده مشغول به کار بوده با توجه به بند 2 ماده 15 قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1356، تنها نیاز شخص موجر به کسب در محل اجاره می‌تواند از اسباب درخواست تخلیه محل کسب و پیشه یا تجارت باشد نه افراد مذکور در بند 3 ماده مرقوم که نظریه شماره 8740/7 مورخ 17/12/87 اداره کل حقوقی و تدوین قوانین قوه قضائیه نیز دلالت بر این امر دارد. لذا بنا به مراتب یاد شده نیاز موجر به اشتغال در عین مستأجره به منظور ارتزاق احراز نمی‌گردد. نظر به این که وکیل تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض مدللی که نقض و گسیختن دادنامه‌ی فوق‌‌الاشعار را ایجاب کند، اقامه ننموده و دادنامه مزبور متضمن اشتباهی که بر اساس آن خللی وارد سازد نمی‌باشد. با رد تجدیدنظرخواهی به عمل آمده مستنداً به ماده 351 و قسمت اخیر ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی با اصلاح اینکه نام خانم د.الف. می‌باشد، در نهایت دادنامه تجدیدنظرخواسته را تأیید می‌نماید. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه 37 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه

دیو سالار ـ دقیقی

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.