قابل فرجام نبودن احکام راجع به تولیت

درتاریخ : 1391/11/15 به شماره : 9109970909100478

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 3 دیوانعالی کشور صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: فرجام خواهی، وقف، تولیت

چکیده رای

احکام صادره راجع به تولیت، از زمره احکام قابل فرجام‌خواهی قلمداد نمی‌شود.

خلاصه جریان پرونده

در تاریخ 17/9/1389 خانم الف.م. وکیل پایه یک دادگستری به وکالت از آقای ق.م. فرزند س. دادخواستی به طرفیت آقای ح.س. و اداره کل اوقاف و امور خیریه استان  (‌اداره تحقیق) و نیز اداره کل اوقاف و امور خیریه شمیرانات و به خواسته ابطال حکم تولیت موقوفه خوانده اول موضوع نظریه شماره 177-23/10/88 اداره تحقیق اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران و سپس صدور حکم تولیت خواهان (موکل) در خصوص موقوفه حاج سید م.د. به استناد مدارک پیوست پرونده تقدیم دادگاه‌های عمومی تهران نموده که به شعبه هشتم ارجاع و چنین توضیح داده است که جد پدری موکل طبق وقف‌نامه سال 1389 قمری دو قطعه باغ متصل به هم واقع در قریه درکه به‌انضمام حق‌السهم از آب کوه درکه را در زمان حیات خود وقف خاص برای روضه خوانی و اطعام در تکیه درکه و امورات آن قرار داده و شرایط تولیت آن‌را بعد از خود مقرر داشته – بعد از درگذشت تولیت قبلی خوانده ردیف اول و موکل هم‌زمان درخواست عهده‌دار شدن تولیت موقوفه مذکور را به سازمان اوقاف تسلیم داشته که شعبه حقوقی اداره کل تحقیقات به جهت ترافعی بودن قرار عدم صلاحیت به اعتبار محاکم دادگستری صادر می‌نماید. مع‌ذالک خوانده اول با اطلاع از تصمیم مذکور مجدداً‌ درخواستی مبنی بر حکم تولیت به اداره اوقاف استان تهران که در حقیقت زیر مجموعه سازمان اوقاف بوده تقدیم و اداره اخیر با وصف اطلاع از تصمیم سازمان اوقاف طی نظریه شماره 177- 23/10/88 تولیت خوانده ردیف اول را مورد قبول قرار داده است که دلالت بر حقیقت امر نداشته و خوانده ردیف اول با 83 سال سن و فقدان حضور و فعالیت در محل موقوفه قادر به انجام وظایف تولیت نبوده است لذا تقاضای ابطال حکم تولیت صادره به سبب ایرادات شکلی و ماهوی و سپس حکم تولیت موکل خود را تقاضا کرده است دادگاه مرجوع‌الیه رسیدگی نموده پس از استماع اظهارات طرفین به‌شرح دادنامه شماره 8909970226801122- 27/11/89 با استدلالی که به‌عمل آورده حکم به رد دعوی صادر و اعلام نموده است وکیل خواهان نسبت به این حکم درخواست تجدیدنظر کرده است رسیدگی در شعبه سیزدهم دادگاه تجدیدنظر استان تهران انجام شده و شعبه اخیر در وقت فوق‌العاده به موجب دادنامه شماره 9009970221301168 – 22/9/1390 در نتیجه ضمن رد تجدیدنظر خواهی دادنامه تجدیدنظر خواسته را عیناً تأیید نموده و در پایان تصریح نموده که رأی قابل فرجام‌خواهی در دیوان‌عالی کشور می‌باشد این دادنامه در تاریخ سی‌ام آذرماه 1390 به وکیل فرجام‌خواه ابلاغ شده و مشارالیها در تاریخ 18/10/1390 و در فرجه قانونی مبادرت به فرجام‌خواهی نموده است در لایحه پیوست تقاضای نقض دادنامه فرجام خواسته را نموده است و اضافه نموده است که دلایل و مستندات مربوطه همگی در پرونده مضبوط می‌باشد لیکن در جهت دسته بندی مطالب و مستندات اعلام نموده که متعاقباً لایحه تکمیلی فرجام‌خواهی تقدیم خواهد گردید. دفتر دادگاه دستور تبادل لوایح صادر و با وصول پاسخ فرجام خواندگان پرونده را به دبیرخانه دیوان‌عالی کشور فرستاده رسیدگی در دستور کار این شعبه قرار گرفته است اوراق لازم از سوابق ارسالی و لوایح واصله هنگام شور قرائت می‌شود.

رای دیوان

با توجه به بند الف ماده 368 قانون آیین دادرسی مدنی احکام صادره راجع به تولیت از زمره احکام قابل فرجام‌خواهی قلمداد نشده است بنابراین چون دادنامه فرجام‌خواسته از شعبه 13 دادگاه تجدیدنظر استان تهران از موارد آراء قابل فرجام به حسب ماده 368 فوق الاشعار نیست لذا فرجام‌خواهی از آن مردود اعلام می‌شود.

 رییس شعبه 3 دیوان عالی کشور- مستشار 

غفار پور – شاملو

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.