رای وحدت رویه 699 – 1334/4/17

رأی وحدت رويه شماره 699 مورخ 1334/4/17

در موضوع تصرف به عنوان وقفیت و اثبات آن به گواهی گواهان آرائی از شعب 4 و 6 دیوان عالی کشور صادر گردیده است که چون مغایر به نظر رسیده به تقاضای دادستان کل در هیئت عمومی دیوان عالی کشور مطرح گردیده است، هیئت مزبور به شرح ذیل اظهارنظر کرده اند.

پس از قرائت رأي هاي صادره از شعبه 4 و 6 و استماع توضيحات آقايان رئيسان و مستشاران شعبتين نامبرده و مذاکره و بحث در اطراف مسأله روشن شد که نسبت به اصل و اساس حکم قضيه اختلاف نظر و رويه بين دو شعبه نبوده است و هر دو شعبه در مسائل زير متفق مي باشد:

1- به طوري که طبق ماده 35 قانون مدنی تصرف به عنوان مالکيت دليل مالکيت است تا خلافش ثابت شود تصرف به عنوان وقفیت نيز دليل وقفيت است تا خلافش محرز شود.

2- تصرف به عنوان وقف قابل اثبات يا شهادت شهود است.

3- يد فعلي حاکم بر يد سابق است. يعني تصرف فعلي به عنوان مالکيت را تصرف سابق وقف ولو ثابت شود از اعتبار ساقط نمي کند مگر در صورتي که ضمن اثبات تصرف سابق وقف محرز شود که منشأ تصرف فعلي مالکانه غصب و بدون مجوز قانوني عدواناً عين موقوفه از تصرف وقف انتزاع شده است و در اين صورت تصرف وقف معتبر است تا خلافش ثابت شود. با توافق نظر در سه اصل فوق مجال و موردي براي اختلاف نظر شعبتين باقي نبوده است تا براي رفع آن و توحيد رويه موضوع طرح و اخذ رأي هيأت عمومي به عمل آيد.