رای وحدت رویه 3703 – 1337/7/6

حكم شماره 3703-6/7/1337

از شعبه هشتم و نهم دیوان عالی كشور در موضوع واحد دو رای معارض به شرح ذیل صادر شده است:

الف- شعبه 9 دیوان كشور طبق رای شماره 3707 در مورد فرجام ­خواهی دادستان ارتش و چند نفر كه متهم به حمله و تمرد در قبال مأمور ژاندارم بوده­ اند به عنوان این كه: ماده 335 قانون دادرسی و كیفر ارتش ناظر به مواردی است كه حمله و مقاومت از ناحیه نظامی معمول گردد نه شامل اشخاص عادی و بالنتیجه دادرسی ارتش صلاحیت رسیدگی به این قبیل اتهامات را نداشته است.

حكم فرجام ­خواسته را شكسته است.

ب- شعبه هشتم دیوان كشور به شرح حكم شماره 6728-5/12/36 در مورد درخواست حل اختلاف از طرف دادسرای شهرستان شیراز در باره رسیدگی به اتهام چند نفر كه متهم به مقاومت به مأمورین ژاندارم و تیراندازی به طرف آن­ها و خلع سلاح و اهانت به رئیس دادگاه در حین انجام وظیفه بوده ­اند و دادسرای شیراز خود را صالح تشخیص و دادستان لشكر نیز مدعی صلاحیت دادرسی ارتش بوده است. به استناد مادتین 335 و 336 قانون دادرسی ارتش دادگاه نظامی را صالح برای رسیدگی تشخیص داده است.

برحسب درخواست دادستانی ارتش موضوع در هیئت عمومی دیوان عالی كشور مطرح شده و به اكثریت چنین انشاء رأی نموده­ اند:

چون از ماده 335 قانون دادرسی و كیفر ارتش و مواد قبل و بعد آن معلوم است كه ماده مزبور ناظر به ( حمله و مقاومت نظامی در مقابل مأمورین مسلح دولتی ) می باشد نه (حمله و مقاومت نظامی در مقاومت اشخاص عادی ) كه در ماده 160 قانون مجازات عمومی پیش ­بینی شده است بنابراین رأی شعبه نهم دیوان عالی كشور از این جهت صحیح است.