رای وحدت رویه 1799 – 1341/4/9
حكم شماره 1799-9/4/1341
بین احكام 17/4273-14/2/40 و 22/4400-29/10/39 شعبه هشتم دیوان عالی كشور و احكام شماره 6/4287 – 17/3/40 و 24/4432-21/10/30 شعبه 2 دیوان عالی كشور بعد از اظهارنظر بر غیر صالح بودن دادگاه های نظامی و صالح دانستن محاكم دادگستری از حیث ارجاع پرونده رویه مختلف اتخاذ گردیده است به این قرار كه:
الف- شعبه هشتم بعد از نقض حكم فرجام خواسته رسیدگی را به مراجع دادگستری ارجاع نموده است .
ب- شعبه 2 دیوان عالی كشور بعد از نقضی رسیدگی را به شعبه دیگر دادگاه تجدیدنظر دادگاه های نظامی ارجاع كرده است.
دادستان كل با ارسال رونوشت مصدق احكام مذكور و با استناد به ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب تیرماه 1328 بررسی و اتخاذ نظر را از هیئت عمومی دیوان عالی كشور درخواست نموده است. موضوع مختلف فیه در هیئت عمومی دیوان عالی كشور طرح گردیده و با كسب نظر دادستان كل كه مبنی بر (صحیح بودن رأی صادره از شعبه هشتم كه صریحاً مرجع را تعیین كرده است.) بوده چنین رأی داده اند:
با احراز صلاحیت دیوان عالی كشور نسبت به رسیدگی به پرونده های جزایی اعم از این كه در دادرسی ارتش مطرح شده باشد و یا در محاكم عمومی، دیوان مزبور كه طبق آئین دادرسی و كیفر ارتش با رعایت آئین دادرسی كیفری اقدام و رسیدگی می نماید و چون ماده 456 اصلاحی قانون آئین دادرسی كیفری وضعاً مؤخر و وارد بر ماده 275 قانون آئین دادرسی و كیفر ارتش می باشد و تكلیف را راجع به موارد عدم صلاحیت پس از نقض و ارجاع پرونده و رسیدگی مجدد را به مرجع صلاحیتدار صریحاً تعیین می نماید بنابراین حكم شعبه هشتم دیوان عالی كشور مبنی بر احاله امر به مقام صالح بعد از نقض به اتفاق آراء ابرام می شود. این رأی به دستور ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب تیرماه 1328 برای دادگا هها لازم الاتباع است.