رای وحدت رویه 1136 – 1336/3/4

حكم شماره 1136-4/3/1336

در مورد تخفیف كیفر بزه مذكور در ماده 165 قانون مجازات عمومی دو رأی متناقض از شعبه هشتم و پنجم دیوان عالی كشور به شرح ذیل صادر گردیده است:

1-شعبه هشتم دیوان عالی كشور رأی صادر از شعبه ششم دادگاه استان مركز را كه به موجب آن با رعایت تخفیف مجازات مقرر در ماده 165 قانون كیفر عمومی فقط تا یك ربع تخفیف داده شده به استدلال این كه:

منظور از حداقل و اكثر مذكور در ماده 45 مكرر قانون مجازات عمومی حداقل و اكثر مجازات اصل جرم است نه مجازاتی كه از لحاظ رعایت جهات مشدده مقرر شده است. نقض نموده است.

2- شعبه پنجم دیوان كشور حكم شعبه دوم دادگاه استان مركز را در همین مورد با استدلال به اینكه: كیفر مقرر در ماده 165 قانون مجازات عمومی همان حداكثر است كه در ماده 162 تعیین شده و به موجب ماده 45 مكرر تخفیف در كیفر فقط تا یك ربع جایز می ­باشد، نقض نموده است.

با تحقیق اختلاف در آراء شعب دیوان كشور موضوع در هیئت عمومی دیوان مزبور طرح گردیده و با استماع عقیده دادستان كل مبنی بر اینكه:

طبق قسمت اخیر ماده 45 تا یك ربع می­ توان تخفیف داد به شرح زیر رأی داده ­اند: چون ماده 165 قانون مجازات عمومی در مقام ذكر جهت و نحوه تشدید كیفر در مورد سه ماده قبل آن وضع شده نه تعیین مجازات خاصی بدون حداقل و اكثر و چون مجازات ماده 162 كه یكی از آن سه ماده است دارای حداقل و اكثر می ­باشد بنابراین تخفیف مجازات در مورد ماده 165 كه ناظر به ماده 162 قانون مجازات عمومی است طبق ماده 45 مكرر قانون مزبور تا میزان حداقل ماده 162 جائز خواهد بود و در نتیجه رأی شعبه هشتم دیوان عالی كشور در این خصوص صحیح است.