ایفای دین از جانب غیر مدیون

درتاریخ : 1392/04/12 به شماره : 9209970221300474

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 13 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: ایفای تعهد، پرداخت دین از سوی غیر مدیون، اجازه

چکیده رای

در فرضی که شخص ثالث به حکم ضرورت و برای استفاده و انتفاع مالکانه از مال مورد انتقال ناگزیر از پرداخت دین مالک اولیه باشد،پس از پرداخت دین، حق رجوع به مدیون را خواهد داشت هر چند که پرداخت دین با اذن و اجازه مدیون اصلی نبوده باشد.

رای بدوی

در خصوص دادخواست آقای الف.پ. با وکالت خانم گ.م. و آقای م.الف. وکلای دادگستری به طرفیت آقای الف.غ. به خواسته مطالبه مبلغ 000/000/ 144 ریال به موجب رسید مورخ 5/3/1389 و قبض پرداخت مالیات مورخ 26/11/1389 و 4/12/1389 و خسارت تأخیر تأدیه تا زمان اجرای احکام و کلیه هزینه‌های دادرسی و حق‌الوکاله وکیل بدین وصف که وکلای خواهان در دادخواست تقدیمی بیان داشته‌اند. موکل به حکایت مبایعه‌نامه مورخ 9/9/1384 حقوق مربوط به سرقفلی یک واحد تجاری را از خوانده محترم خریداری نموده و به موجب ماده 6 قرارداد فی‌مابین مالیات مشاغل و … و رضایت مالک به عهده فروشنده و مالیات نقل و انتقال به عهده خریدار بوده است، موکل به موجب اسناد پیوست به تعهد خود عمل نمود و مبلغ 000/000/ 36 ریال بابت مالیات نقل و انتقال پرداخت نموده لیکن خوانده محترم پس از گذشت 5 سال از قرارداد و مراجعات مکرر به تعهد خود عمل ننموده و موکل ناچار مبلغ 000/000/ 125 ریال بابت رضایت مالک به موجب رسید مورخ 5/3/1389 به مالک و مبلغ 000/ 871/2 ریال بابت مالیات مشاغل سال 1382 و مبلغ 000/ 500/7 ریال علی‌الحساب و 175/468/8 ریال بابت مالیات مشاغل سال 1383 پرداخت نموده است، با توجه به این‌که پرداخت مبالغ فوق بر عهده خوانده محترم می‌باشد تقاضای رسیدگی صدور حکم بر محکومیت خوانده به اصل خواسته و خسارات دادرسی و … را دارد. دادگاه با ملاحظه و بررسی محتوای پرونده و هر چند که بر اساس مقررات ماده 267 قانون مدنی ایفای دین از جانب غیر مدیون، زمانی موجب مطالبه می‌گردد که با اذن صورت پذیرفته باشد و الا حق رجوع و مطالبه وجوه نخواهد داشت لیکن مطابق دکترین حقوقی در فرضی که شخص ثالث به حکم قانون یا اخلاق‌ناگزیر از پرداخت دین دیگری باشد حق رجوع وجود خواهد داشت و ماده 267 قانون مدنی ناظر به موردی است که دیگری به میل و رضا دین مدیون را می‌پردازد، در مانحن‌فیه ایفای دین از جانب غیر مدیون، ناشی از ضرورت تصرف مالکانه و بهره‌مندی از منافع مبیع بوده که پرداخت مخارج را ناگزیر ساخته است النهایه با امعان نظر به مستندات ابرازی وکلای خواهان و با عنایت به این‌که خریداران ملک 2 نفر به اسامی 1ـ الف.پ. به نسبت یک و نیم دانگ 2ـ ر.گ. به نسبت یک و نیم دانگ 3ـ م.پ. به نسبت سه دانگ بوده‌اند و مخارج متعلقه بر اساس میزان مالکیت و سهم هر یک از خریداران می‌بایست محاسبه و پرداخت شود طرح دعوی خواهان مبنی بر مطالبه تمامی هزینه‌های پرداختی محل ایراد است فلذا دادگاه خواهان را در مطالبه هزینه‌های متعلقه تا سقف یک و نیم دانگ و معادل مبلغ 000/000/ 36 ریال مستحق دانسته و با استناد به مواد 198 ـ 519 قانون آیین دادرسی مدنی خوانده موصوف را به پرداخت مبلغ 000/000/ 36 ریال به عنوان اصل خواسته و پرداخت هزینه دادرسی به مأخذ مبلغ فوق (000/000/ 36 ریال) و نیز پرداخت حق‌الوکاله وکلای خواهان بر اساس تعرفه مندرج در آیین‌نامه حق‌الوکاله وکیل و هزینه سفر وکلای دادگستری در حق خواهان محکوم و اعلام می‌دارد. در خصوص درخواست خسارت تأخیر تأدیه با عنایت فراهم نبودن شرایط مندرج در ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی و این‌که خواسته مطالبه وجه پرداخت شده از جانب خوانده می‌باشد، منصرف از مطالبه وجه نقد و به رد آن اظهارنظر می‌گردد، دعوی خواهان نسبت به مازاد 000/000/ 36 ریال محکوم به بطلان است. رأی صادره غیابی و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل واخواهی در این دادگاه است.
دادرس شعبه 12 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ دهقانی

در خصوص دادخواست واخواهی آقای الف.غ. به طرفیت آقای الف.پ. نسبت به دادنامه شماره 00113 مورخ 26/2/1391 صادره از شعبه 12 دادگاه عمومی حقوقی تهران مشعر بر محکومیت واخوانده به پرداخت مبلغ 000/000/36 ریال به انضمام خسارات دادرسی در حق واخواه نظر به این‌که از ملاحظه اوراق و محتویات پرونده ایراد و اعتراض موجهی که نقض دادنامه معترض‌علیه ایجاب شود، قابل برداشت نیست و مطالب ابرازی در صورت‌مجلس مورخه 11/10/1391 این دادگاه، در حدی که موجبات بی‌اعتباری دادنامه معترض‌عنه را فراهم آورد نمی‌باشند، دادگاه با تصریح به این‌که دادنامه مطابق اصول و تشریفات دادرسی و با رعایت موازین قانونی اصدار یافته است ضمن رد واخواهی واخواه دادنامه معترض‌علیه را عینا تأیید می‌نماید. رأی صادره ظرف مدت بیست روز از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران است.
 رئیس شعبه 12 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ دهقانی

رای دادگاه تجدید نظر

تجدیدنظرخواهی آقای الف.غ. به طرفیت آقایان الف.پ. و ر.ک. نسبت به دادنامه شماره 864 ـ 11/10 /91 از شعبه 12 دادگاه عمومی حقوقی تهران می‌باشد، به موجب دادنامه موصوف واخواهی تجدیدنظرخواه نسبت به دادنامه شماره 113 ـ 26/2/91 غیر موجه تشخیص و دادنامه واخواسته عیناً تأیید شده است که بر اساس آن تجدیدنظرخواه محکوم به پرداخت 000/000/36 ریال گردیده است، اینک این هیأت دادرسان در این مرحله از رسیدگی، جامع محتویات پرونده، خصوصاً لوایح تقدیمی را مورد مطالعه و دقت نظر قرار داد و به نحوه استدلال و استناد محکمه بدوی نیز توجه نمود لیکن دلایل تجدیدنظرخواهی را مطابق با بندهای ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی نمی‌داند و دادنامه اصداری بر اساس مدارک و دلایل ابرازی مضبوط در پرونده صحیح و مطابق با قانون و مقررات موضوعه صادر شده است و مغایرتی با اصول آیین دادرسی و موازین مسلم حقوقی ندارد و در لایحه تقدیمی نیز، مدرک محکمه پسند و یا دلایل قانع کننده‌ای وجود ندارد که موجب نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته گردد لذا ادعای تجدیدنظرخواه منطبق با مقررات نبوده و موجه و محمول بر صحت تشخیص داده نمی‌شود، از این رو به استناد مواد 358 قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن رد درخواست تجدیدنظرخواهی، رأی دادگاه نخستین تأیید می‌گردد. این رأی قطعی است.
رئیس شعبه 13 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
حجازی‌فر ـ حسین‌خانی

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.