مقدمه:
1. شعب سوم. یازدهم و دوازدهم بترتیب در کلاسه پرونده‌های 3/63/745 و 11/62/1666و 11/62/812و 12/62/985و 12/62/974و 12/62/973 نسبت به شکایت شکات با صدور دادنامه‌های 795 مورخ 3/10/64 و 61 مورخ 3/2/65 و 307 مورخ 18/7/63 و 312 مورخ 16/5/63 و 303 مورخ 15/5/63 و 304 مورخ 15/5/63 خلاصتاً چنین رأی داده‌اند. “با توجه بمحتویات پرونده، چون ابلاغ اضافه کار ساعتی بنام شکات صادر گردیده، لذا بشرط انجام کار اضافی در مدت مورد مطالبه و با رعایت ضوابط و مقررات مربوط به استحقاق به دریافت فوق‌العاده متعلقه را دارا بوده. و فقدان اعتبار عنوان شده، نمی‌تواند باعث تضییع حقوق شکات شود.
2. شعبه هفتم در کلاسه پرونده 63/471 نسبت به شکایت آقای محمدکیانی خلیلان، طی دادنامه، 922 مورخ 3/10/64 چنین انشاء رأی نموده است. “با توجه به محتویات پرونده، و سایر اوضاع و احوال قضیه و به علت فقد دلیل کافی، بانجام 85 ساعت اضافه کار ماهانه، در خارج از وقت اداری در شش ماهه دوم سال 1357 استحقاق مشارالیه بدریافت وجه مورد مطالبه محرز نبوده و شکایت به نحو مطروحه ردمی‌شود”.
با اعلام تعارض آراء از طرف آقای محمد کیانی خلیلان هیأت عمومی دیوان، به ریاست حجت‌الاسلام حاج شیخ محمدعلی فیض و با شرکت رؤسای شعب به تاریخ فوق تشکیل و پس از بحث و بررسی و ملاحظه کلیه پرونده‌ها و سوابق بااعلام کفایت مذاکرات با تفاق آراء به شرح زیر انشاء رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
با بررسی و دقت درآراء فوق‌الذکر تعارضی ملاحظه نشد و موضوع از مصادیق ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری تشخیص نگردید. و نتیجتاً قابل طرح در هیأت عمومی دیوان به منظور صدور رأی وحدت رویه نمی‌باشد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
محمدعلی فیض