مقدمه: الف- شعبه دهم در رسیدگی به پرونده‎های کلاسه 86/1258، 87/1129، 87/1530 و 87/1542 موضوع شکایت آقایان احد شجری کهن، قدرت اله گاموری، عباس پاداشی، علی راشدی به طرفیت اداره بنادر و کشتیرانی بندر امام خمینی(ره) به خواسته پرداخت پاداش مناطق محروم و دورافتاده به شرح دادنامه‎های شماره 1608مورخ 30/11/1386، شماره 1584 مورخ 9/4/1387، شماره 1866و 1871 مورخ 30/4/1387 چنین رأی صادر نموده است، با استناد به قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 1367 و بند 3 مصوبه شماره 23347/ت215 مورخ 12/6/1376 هیات وزیران در خصوص جذب و نگهداری نیروی انسانی متخصص و مجرب شاغل در دهستانها و اطلاق قانون و مصوبه موصوف به کلیه مستخدمان رسمی و ثابت و مستنداً به دادنامه‎های شماره 83 الی 87 مورخ 25/2/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در مورد شمولیت بند 3 مصوبه مذکور به مستخدمان رسمی و ثابت اعم از بومی و غیربومی استحقاق شاکی را بر دریافت پاداش مقرر قانونی محرز دانسته حکم به ورود شکایت و الزام اداره مشتکی‎عنه به اجرای قانونی جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و نیز اعمال مصوبات مربوط در مورد شاکی در صورت داوطلب بودن وی به استناد تبصره ماده 44 قانون دیوان عدالت اداری صادر و اعلام می‎گردد. ب- شعبه سیزدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 83/1726 موضوع شکایت آقای غلامرضا خدامی به طرفیت سازمان بنادر و کشتیرانی به خواسته پرداخت یک ماه مرخصی به شرح دادنامه شماره 3062 مورخ 27/11/1383 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه سازمان بنادر و کشتیرانی دارای قوانین و مقررات خاص استخدامی بوده و در قوانین و مقررات مذکور مزایا و فوق‎العاده و تسهیلات خاص استخدامی پیش‎بینی گردیده قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب1367 قابلیت تسری را به سازمان مذکور نداشته است، براین اساس شکایت مردود و مندفع تشخیص رأی به رد آن صادر می‎شود. ج- شعبه اول در رسیدگی به پرونده کلاسه80/275 موضوع شکایت آقای مصطفی اسدالهی بـه طرفیت سازمان بنادر و کشتیرانی به خواسته، الزام سازمان بـه اعطای امتیازات مقرر در

قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و مناطق جنگی به شرح دادنامه شماره 501 مورخ 21/3/1381 چنین رأی صادر نموده است،… با توجه به عدم ذکر نام سازمان مذکور در بندهای ماده 2 و اینکه طبق لایحه ارسالی طرف شکایت آن سازمان دارای آیین‎نامه استخدامی خاص می‎باشد و در بند (ح) ماده 2 قانون استخدام کشوری به مؤسساتی اشاره شده که به موجب قانون مستثنی شده باشند و لذا چون به موجب بند (ح) ماده 2 از شمول قانون استخدام کشوری خارج نمی‎باشد و مشمول بندهای دیگر ماده 2 نیز نمی‎باشد، تحت لوای قانون استخدام کشوری قرار گرفته و قانون جذب نیروی انسانی در آن سازمان قابل اجراء است. بنابراین شکایت شاکی وارد تشخیص و حکم به ورود شکایت شاکی صادر می‎گردد. د- شعبه پنجم تجدیدنظر در رسیدگی به پرونده کلاسه 81/475 موضوع اعتراض سازمان بنادر و کشتیرانی به خواسته تجدیدنظر در دادنامه شماره 501 مورخ 21/3/1381 شعبه اول دیوان به شرح دادنامه شماره 631 مورخ 24/5/1383 ضمن رد اعتراض تجدیدنظر خواه، دادنامه بدوی را تایید نموده است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
الف- تعارض در مدلول دادنامه‎های فوق‎الذکر محرز بنظر می‎رسد. ب- همانطور که در دادنامه شماره 1383، 1384، 1385 مورخ 28/11/1386 هیأت عمومی دیوان که در مقام ایجاد وحدت رویه انشاء شده، حکم مقرر در ماده یک قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 1367 منحصراً مبین لزوم پرداخت فوق‎العاده جذب و نگهداری به مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی مصوب 1352 به منظور جذب و نگهداری آنان جهت خدمت در نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی است. بنابراین تعمیم و تسری حکم مذکور به مستخدمین مشمول مقررات استخدامی خاص از جمله کارکنان سازمان بنادر و کشتیرانی جواز قانونی ندارد و دادنامه شماره 3062 مورخ 27/11/1383 شعبه سیزدهم که متضمن رد شکایت شاکی در این خصوص است، صحیح و مطابق قانون می‎باشد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است./

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
رهبرپور