مقدمه:
الف)شعبه هشتم در پرونده کلاسه 8/65/840 موضوع شکایت آقای هوشنگ سلیمی، به طرفیت: اداره کل پست استان همدان به خواسته هزینه سفرو نقل و مکان به شرح دادنامه 132-31/3/67 چنین رأی صادر نموده است: ادعای شاکی دایر بر اینکه تعهد نامه 24/10/64 و صرفنظر نمودن از دریافت هزینه سفر و انتقال با جبر و فشار از وی گرفته شده با توجه بسوابق امر و توضیحات سازمان طرف شکایت مبتنی بر دلیل و قابل قبول نیست. با اینوصف الزام سازمان متبوع مشارالیه به پرداخت هزینه‌های مورد بحث و جهه قانونی ندارد، بنا به مراتب مذکور شکایت مردود می‌باشد. این رأی قطعی است.
ب)شعبه دوازدهم در پرونده کلاسه 64/153 موضوع شکایت آقای محمد بشر دوست دریا کناری به طرفیت اداره کل پست تهران، به خواسته تقاضای هزینه سفر از تهران به شهرستان رودسر به شرح دادنامه شماره 407-18/11/65 چنین رأی صادر نموده است: با توجه به فصل سوم قانون استخدام کشوری و حسب قسمت اخیر تبصره ماده 39 قانون مذکور و تبصره ماده 38 قانون استخدام کشوری مصوب 22/6/55 و بند پ ماده 40 قانون استخدامی کشوری مصوب 12/3/52 کلاً حکایت از استحقاق شاکی بدریافت سفر و هزینه نقل و مکان به شرح دادخواست تقدیمی است. و به فرض رضایت مستخدم به انتقال و نیز رضایت مستخدم به انتقال و نیز رضایت وی بعدم مطالبه مذکور رافع تعهدات وزارتخانه به انجام تکلیف قانونی خود نیست. لذا حکم به ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می‌گردد. این حکم قطعی است.
با اعلام تعارض آراء مشروحه فوق از سوی آقای هوشنگ سلیمی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد علی فیض و با حضور رؤسای شعب تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره به شرح ذیل مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رای هیات عمومی:
نظر به اینکه وصف الزامی بودن به‌طور مطلق و در همه قواعد یکسان نمی‌باشد و نیز فوق‌العاده‌هایی از قبیل هزینه سفر و نقل مکان از جمله حقوقی است که با گذشت مستخدم منتفی می‌شود و سازمان متبوع ملزم به پرداخت آن نمی‌باشد بنابراین رأی 132-31/3/67 شعبه هشتم دیوان که بر مبنای همین نظر صادر شده صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این حکم بر طبق ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوطه در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
محمد علی فیض