مقدمه:
شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، شورای عالی تأمین اجتماعی با وجود نص صریح ماده 78 قانون تأمین اجتماعی و بدون هیچ‌گونه مجوز شرعی و قانونی در تاریخ 10/5/1377 در مقام تفسیر ماده مارالذکر برآمده و با تفسیر خلاف قانون خود، حقوق قانونی و مکتسبه کارفرما در خصوص استفاده از مقررات قانون تأمین اجتماعی از جمله ماده 76 آن قانون را صرفاً و منحصراً به بند 2 آن محدود و با برداشت شخصی و تفسیر به رأی تعجب‎انگیزی، سایر حقوق پیش‎بینی شده در تبصره‎های ماده 76 را مستثنی نموده است.
این عمل صرفنظر از این‌که یک نوع تفسیر قانونی و خارج از اختیارات آن سازمان می‌باشد، اصولاً بر خلاف منظور قانونگذار است زیرا ماده 78 قانون فوق‎الذکر ناظر به کلیه موارد مربوط به سن بازنشستگی مقرر در آن قانون و از جمله تبصره یک ماده 76 مذکور است. با توجه به مراتب ابطال مصوبه یاد شده مورد استدعا است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین دری‎نجف‎آبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به ‌صدور رأی می‎نماید.
رای هیات عمومی:
اعتراض نسبت به مصوبه هشتادونهمین جلسه شورای عالی تأمین اجتماعی قبلاً مورد رسیدگی قرار گرفته و به شرح دادنامه شماره 310 مورخ 23/8/1378 هیأت عمومی دیوان مغایر قانون شناخته نگردید، بنابراین رسیدگی و اظهارنظر مجدد نسبت به آن موردی ندارد و اعتراض شاکی تابع مدلول دادنامه فوق‎الذکر است.