مقدمه: رئیس سازمان بازرسی کل کشور در شکایت‎نامه تقدیمی به شماره 7496/83/2/د مورخ 16/3/1383 و لوایح تکمیلی بعدی اعلام داشته‎اند، به موجب مصوبات مورد شکایت تعداد زیادی از اراضی ملی واقع در منطقه نوشهر و تهران در ازای بخشی از بهای احداث آزاد راه تهران – چالوس به صورت موقت یا قطعی تحویل گردیده که متأسفانه بخش قابل توجهی از این اراضی قبلاً با انجام هزینه‎های سنگین به صورت جنگلهای دست کاشت و سنواتی بوده است. نظر به اینکه مصوبات مذکور در تعارض با لایحه قانونی واگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 31/2/1359 شورای انقلاب می‎باشد، ابطال مصوبات شماره 4517/ت15333 ه‍ مورخ 2/5/1375 و 10499/ت27638 ه‍ مورخ 3/3/1382 مورد تقاضا است. معاون دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 31433 مورخ 26/5/1384 مبادرت به ارسال تصویرنامه شماره 29/42/م مورخ 25/7/1383 وزارت راه و ترابری نموده است. در این نامه آمده است، با توجه به ماده 32 آیین‎نامه اجرائی لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی واگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران، اراضی مذکور از حیث متقاضی واگذاری به دو دسته تقسیم شده‎اند. الف- اراضی مورد احتیاج وزارتخانه‎ها و سازمانها و شرکتهای دولتی و مؤسسات خیریه و عام المنفعه. ب- اراضی مورد نیاز برای مصارف غیر کشاورزی. بر خلاف تصور سازمان شاکی اراضی مورد بحث در مانحن فیه از نوع بند (الف) نیستند. اراضی مورد نظر برای اجرای دو نوع طرح به شرح زیر تخصیص داده شده‎اند. الف- طرح تأمین بخشی از منابع مالی پروژه احداث آزاد راه تهران – چالوس. ب- طرحهای شهرک سازی، ابنیه فنی، احداث راهها و طرق ارتباطی، مجتمع های اقامتی و پذیرائی و مراکز خدمات عمومی و تأسیسات جانبی مورد نیاز آزاد راه که فرد اجلای مصارف غیر کشاورزی موضوع ماده 32 آیین‎نامه استنادی و کاملاً منطبق با مـواد

مندرج در بند (ب) ماده 18 دستورالعمل مربوط به ضوابط و شرایط واگذاری حق بهره‎برداری از اراضی منابع ملی و دولتی می‎باشد. هیأت عمومی دیوان ‎عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.
رأی هیأت عمومی
با عنایت به مفاد مصوبه شماره 48050/36904 مورخ 2/4/1386 هیأت وزیران در باب ضرورت جایگزینی و احیاء درختانی که در مسیر اجرای احداث آزاد راه تهران – شمال از بین می‎رود و لزوم عدم واگذاری جنگل دست کاشت و طبیعی جهت اجرای طرح مزبور و همچنین لزوم استرداد اراضی جنگلی دست کاشت و طبیعی واگذاری شده و اقاله اسناد مالکیت آنها از طرف شرکت مجری طرح، موارد اعتراض سازمان بازرسی کل کشور نسبت به مصوبات شماره 4517/ت15333 ه‍ مورخ 2/5/1375 و 10499/ت27638 ه‍ مورخ 3/3/1382 هیأت وزیران منتفی شده است و نتیجتاً اعتراض سازمان مذکور سالبه به انتفاء موضوع تلقی می‎شود و موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم در قلمرو اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 وجود ندارد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی‎فرد