مقدمه: شاکی به شرح دادخواستهای تقدیمی اعلام داشته است، بر اساس بخشنامه شماره 103669/1802 مورخ 9/6/1381 در صورت کسب حداقل 600 و 1100 و 1600 امتیاز به ترتیب احراز عناوین کارشناسی ارشد، خبره و عالی میسر می‎باشد که به ترتیب 35%، 55% و 75% حقوق و فوق‎العاده شغل و فوق‎العاده جذب را به عنوان فوق‎العاده ویژه علاوه بر حقوق و مزایای متعلقه در حکم کارگزینی دریافت می‎کنند. نظر به اینکه ذیل بند 6 بخشنامه شماره 103669/1802 مورخ 9/6/1381 و بخشنامه شماره 205701/1802 مورخ 7/11/1381 در خصوص اینکه فقط 65% کل کارشناسان علیرغم داشتن حداقل امتیاز مربوطه می‎توانند از مزایای طرح برخوردار شوند و همچنین چنانچه شخصی دارای مدرک تحصیلی کارشناسی یا بالاتر باشد ولی پست سازمانی کارشناسی نداشته باشد شامل وی نمی‎گردد، ایجاد تبعیض نموده و مغایر با بند 9 و 10 اصل سوم و اصل 19 و 20 قانون اساسی می‎باشد، ابطال قسمتهای مذکور را تقاضا دارد. مدیرکل دفتر حقوقی و دبیرخانه هیأت عالی نظارت سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 156261/1604 مورخ 17/11/1383 اعلام داشته‎اند، 1- صدور بخشنامه شماره 103669/1802 مورخ 9/6/1381 مستند به بند یک تصویب‎نامه شماره 4169/ت25703 مورخ 23/5/1381 هیأت وزیران بوده و خلاف قوانین و مقررات نمی‎باشد. تصویب‎نامه مذکور به هیچ وجه تسری به کلیه کارشناسان متخصص دستگاههای اجرائی ندارد و محدودیتها و شرایطی که در مصوبه مزبور قید گردیده از جمله رعایت سقف 65% کارکنان هر دستگاه با قوانین و مقررات مربوط مغایرتی ندارد. هیأت عمومـی دیوان عـدالت اداری در تـاریخ فـوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشـاوره با اکثریت به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید.

رأی هیأت عمومی
اذن مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370 در خصوص تفویض اختیار وضع فوق‎العاده خاص به دولت به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاههای مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت در مواردی که در قانون مزبور پیش‎بینی نشده است، همچنین الزام دولت به تهیه و تصویب آیین‎نامه‎های اجرائی قانون مزبور از جمله ماده 6 فوق الاشعار مفید اختیار دولت در تشخیص مشاغل مشمول ماده مزبور و تعیین شرایط و ضوابط مربوط به استفاده از فوق‎العاده مورد نظر می‎باشد و هیأت وزیران به شرح بند یک تصویب‎نامه شماره 4169/ت5703 ه‍ مورخ 22/5/1381 تعیین ضوابط مربوط به تشخیص کارشناس ارشد، کارشناس خبره و کارشناس عالی را به عهده شورای امور اداری و استخدامی کشور محول کرده است. نظر به اینکه مقررات مورد اعتراض با عنایت به اختیارات مراجع مزبور و رعایت عوامل مؤثر در تطبیق وضع مستخدمین مشمول مقررات فوق الاشعار و مجموع امتیازات هر یک از عوامل مؤثر توسط مرجع ذیصلاح تهیه و تصویب شده است، بنابراین بند 6 بخشنامه شماره 103669/1802 مورخ 9/6/1381 و بخشنامه شماره 205701/1802 مورخ 7/11/1381 سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور که متضمن جهات فوق‎الذکر می‎باشد مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نمی‎باشد./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسی‎فرد