مقدمه:
شاکی به شرح دادخواست تقدیمی درخواست ابطال بخشنامه 842 (تعهدنامه) بانک ملت را نموده است. اداره کل حقوقی بانک ملت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 29121 – 13/10/1372 اعلام داشته است تعهدنامه 842 بخشنامه نیست که قابل ابطال باشد بلکه تعهدی است که عموماً بانک‌ها از مدیران شرکت‌ها برای تضمین تعهدات شرکت می‌گیرند که اگر زمانی شرکت منحل یا ورشکسته شد مدیران از اموال خود طلب بانک را بپردازند و این موضوع قراردادی است که مشتریان بانک با علم و اطلاع به مفاد آن آن را امضاء نموده و خود را ملزم به اجرای مفاد آن می‌نمایند.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام و المسلمین اسماعیل فردوسی‌پور و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اتفاق آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‏نماید.
رای هیات عمومی:
نظر به اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 4/11/1360 اعتراض نسبت به آیین‌نامه‌ها و تصویب‌نامه‌ها و سایر نظامات دولتی از حیث مغایرت آنها با قوانین و یا خروج قوه مجریه از حدود اختیار خود در تصویب آنها قابل طرح و رسیدگی در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری می‌باشد که چون تعهد نامه بانکی از مصادیق مقررات دولتی مذکور محسوب نمی‌شود اعتراض نسبت به آن قابل طرح و رسیدگی در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تشخیص داده نمی‌شود.