مقدمه:
شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، با داشتن شرایط احراز حق مدیریت به شرح حکم 78/13399 مورخ 25/4/1383 حکم حق مدیریت برقرار گردیده و این حق به عنوان قسمتی از حقوق مبانی اینجانب محسوب و به طور مستمر پرداخت گردیده است. در تاریخ 6/12/1383 به شرح حکم شماره 78/47084 به استناد بخشنامه اداری این حق سلب گردید. با توجه به اینکه این اقدام موجب تضییع حق اینجانب گردیده، درخواست ابطال بخشنامه مربوطه و ابقاء حکم مورد نظر را دارم.
متعاقباً شاکی به شرح لایحه مورخ 23/7/1384 اعلام داشته است، با توجه به پرونده 84/97 در مورد لغو حکم مدیر آموزگاری توسط آموزش و پرورش ایوان غرب آن هم بعد از حدود هفت ماه پس از بازنشستگی که در شکایت فوق‎الذکر به لغو حکم اشاره نموده‎ام و این لغو حکم در حق اینجانب به صورت شخصی و بدون استناد به بخشنامه‎های وزارتی صورت پذیرفته خواهشمند است جهت رسیدگی پرونده در اختیار یکی از شعب قرار گیرد.
رئیس سازمان آموزش و پرورش استان ایلام در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 78/29247 مورخ 27/4/1384 اعلام داشته‎اند:
از آنجا که صدور حکم کارگزینی شماره 78/13399 مورخ 25/4/1383 خارج از چهارچوب مقررات اداری بوده و فاقد جایگاه قانونی می‎باشد، مدیریت آموزش و پرورش ایوان نسبت به اصلاح حکم مذکور اقدام قانونی نموده است.
نامبرده خواهان ابطال بخشنامه امور اداری شده که به علت عدم قید شماره و یا عنوان بخشنامه مورد نظر ایشان و با توجه به تعدد بخشنامه‎ها بررسی این موضوع وجود ندارد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‏نماید.
رأی هیات عمومی
علاوه براینکه شاکی از اعتراض خود بشرح نامه شماره 23/7/1384 صرفنظر کرده است، اساساً شکایت وی متضمن اعتراض نسبت به بخشنامه خاصی از جهات مقرر در ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری نیست. بنابراین موضوع به کیفیت مطروحه قابل رسیدگی و اتخاذ تصمیم در هیأت عمومی دیوان نمی‎باشد و پرونده جهت ارجاع به شعبه بدوی به دفتر رئیس کل دیوان عدالت اداری ارسال می‎شود.