وکالت همزمان از طرفین دعوا

درتاریخ : 1392/06/09 به شماره : 9209970906800771

موضوعات مرتبط با این نمونه رأی و مرجع صدور

این نمونه رای که در شعبه 8 دیوانعالی کشور صادرشده است درباره این موضوعات می باشد: وکالت در دعاوی، طلاق توافقی، مسئولیت انتظامی

چکیده رای

درصورتی که وکیل دادگستری اصالتاً از طرف زوجه و به وکالت مع‌الواسطه از طرف زوج مبادرت به تقدیم دادخواست طلاق توافقی نماید، این اقدام با توجه به مقررات قانون وکالت محل ایراد و اشکال بوده و مسئولیت انتظامی را برای ایشان در پی خواهد داشت.

خلاصه جریان پرونده

در تاریخ 21/3/91 خانم س.ص. اصالتاً از طرف زوجه و به وکالت مع‌الواسطه از طرف زوج دادخواستی به وکالت از طرف زوجه ( خانم ز.م. ) و به طرفیت زوج ( آقای ع.ح.) به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق به‌صورت توافقی به استناد وکالت‌نامه رسمی شماره 26800 ـ 30/2/89 دفتر اسناد رسمی شماره 124 بهشهر و رونوشت قباله نکاحیه شماره 3869 ـ 19/10/82 دفتر رسمی ثبت ازدواج شماره 28 بهشهر تقدیم نموده که در شعبه اول دادگاه حقوقی شهرستان بهشهر ثبت و مورد رسیدگی قرار می‌گیرد، در جلسه دادرسی مورخ 26/4/91 که با حضور زوجه و وکیل زوج تشکیل گردیده، زوجه اظهار داشت در سال 82 ازدواج کردیم و صاحب یک فرزند پسر هستیم، بخاطر عدم تفاهـم اخلاقی دادخـواست طـلاق دادم، ایشان به من وکالت داده که از طرف او وکیل بگیرم من هم خانم ص. را به عنوان وکیل انتخاب کردم، تقاضای طلاق دارم، برای مهریه حکم صادر و تقسیط شده و به‌صورت اقساط می‌گیرم یک سکه از مهریه را بذل می‌کنم، قرار شد فرزند را تا هفت سالگی با دریافت نفقه‌اش نگهداری کنم و ایشان می‌تواند یک روز در هفته در جمعه از 9 صبح تا 9 شب با فرزند ملاقات داشته باشد و جهیزیه را می‌خواهم و نفقه را نمی‌خواهم و می‌بخشم. وکیل مع‌الواسطه زوج اظهار داشت در قبال بذل یک سکه از مهریه و نفقه موکل حاضر به طلاق همسرش می‌باشد. سپس دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر نموده و داوران زوجین به اتفاق نظریه کتبی خود را دال بر عدم سازش طرفین تقدیم داشته‌اند. مرکز پزشکی قانونی بهشهر نتیجه آزمایش بارداری از زوجه را منفی اعلام نموده است. سرانجام دادگاه با اعلام ختم دادرسی به موجب دادنامه شماره 506 ـ 31/4/91 گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق بر اساس شرایط مورد توافق صادر نموده است. دادنامه صادره در تاریخ 7/5/91 به زوجه و وکیل مع‌الواسطه زوج ابلاغ شد، اظهار داشتند اعتراضی نداریم. دفتر دادگاه در تاریخ 8/5/91 گواهی قطعیت دادنامه صادره را صادر نموده و زوج در تاریخ 11/5/91 تصویر دادنامه صادره را از دفتر دادگاه دریافت داشته و دفتر طلاق شماره 128 بهشهر به شرح برگ 22 پرونده اعلام نموده که طلاق فی مابین زوجین در تاریخ 8/5/91 اجرا گردیده و تحت شماره 3210 این دفتر ثبت شده است و سپس زوج به توسط وکیل خـود در تاریخ 17/5/91 با تقـدیم دادخواست نسبت به رأی صادره تجدیدنظرخواهی نموده که پس از طی تشریفات قانونی، سرانجام شعبه دوازدهم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران به موضوع رسیدگی و طی دادنامه شماره 776 ـ 91 مورخ 30/6/91 و با استدلال منعکس در آن، اعتراض تجدیدنظرخواه را غیرموجه تشخیص و ضمن رد آن دادنامه تجدیدنظر خواسته را تأیید نموده است. دادنامه اخـیرالـذکر در تاریـخ 4/8/91 به زوج ابـلاغ شـد و نام‌برده به توسط وکیل خود در تاریخ 24/8/91 با تقدیم دادخواست نسبت به آن فرجام‌خواهی نموده که پس از تبادل لوایح و وصول پرونده به دیوان‌عالی کشور، جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است. دادخواست فرجامی و لایحه جوابیه به هنگام شور قرائت می‌گردد.

رای دیوان

فرجام‌خواهی آقای ع.ح. با وکالت خانم ن.ج. نسبت به دادنامه شماره 776 ـ 91 مورخ 30/6/91 شعبه دوازدهم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران، که در جهت تأیید رأی بدوی متضمن گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق به‌صورت توافقی انشاء گردیده وارد و موجه نیست زیرا زوج فرجام‌خواه به موجب وکالت‌نامه رسمی شماره 26800 ـ 30/2/89 دفتر اسناد رسمی شماره 124 بهشهر که اصالت آن مصون از تعرض باقی‌مانده، وکالت بلاعزل با حق توکیل به غیر به زوجه فرجام‌خوانده تفویض نموده تا در صورت عدم رعایت مفاد تعهدنامه رسمی شماره 26798 ـ 30/2/89 تنظیمی در دفترخانه مذکور از طرف زوج، زوجه فرجام‌خوانده به مراجع قضایی مراجعه و ضمن تقدیم دادخواست و أخذ گواهی عدم امکان سازش خود را با هر‌قسم طلاق اعم از بائن، رجعی، خلع یا مبارات و با هر شرط و قرار و به هر طریق اعم از قبول بذل عین مهریه یا معادل یا کمتر یا بیشتر از مهریه خود را مطلقه و اسناد و دفاتر ثبت طلاق را امضا نماید و ضمن عقد خارج لازم هم حق عزل وکیل را از خود سلب و ساقط نموده است و از آنجایی‌که مفاد تعهدنامه رسمی فوق‌الذکر حسب مدلول دادنامه شماره 82 ـ 17/2/91 راجع به تعهد فرجام‌خواه به عدم سوءرفتار و دست‌درازی و بی‌احترامی نسبت به همسرش بوده و فرجام‌خواه متعاقب تعهدنامه مذکور به دلالت دادنامه فوق‌الذکر بر خلاف تعهد خود، همسرش را مورد ضرب و جرح عمدی قرار داده که پس از شکایت کیفری زوجه سرانجام بزهکاری وی محرز تشخیص و به پرداخت دیات معینه در حق زوجه محکوم گردیده است لذا موجبات استفاده و اعمال وکالت تفویضی زوج از طرف زوجه فراهم بوده و بر این اساس زوجه فرجام‌خوانده در مقام اعمال وکالت تفویضی بدواً وکیل دادگستری برای زوج فرجام‌خواه انتخاب و سپس با تقدیم دادخواست به دادگاه ذی‌صلاح صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق را درخواست نموده‌اند. گرچه اقـدام اولیه وکیل انتخابی که اصالتاً از طـرف زوجه و به وکالت مع‌الواسطه از طرف زوج مبادرت به تقدیم دادخواست نموده با توجه به مقررات قانون وکالت محل ایراد و اشکال بوده و مسئولیت انتظامی را برای ایشان در پی خواهد داشت ولی چون زوجه فرجام‌خوانده در جلسه اول دادرسی شخصاً حضور یافته و با استناد به وکالت‌نامه زوج فـرجام‌خـواه مفـاد دادخـواسـت تـقـدیمی را تأییـد و بر خواسته مطروحه تأکید ورزیده است لذا ایراد مترتب بر اقدام اولیه وکیل انتخابی در پذیرش دعوی مطروحه و رسیدگی به آن مؤثر در مقام نبوده و از موجبات ورود خدشه بر آرا صادره نخواهد بود بنابراین اقدامات زوجه فرجام‌خوانده در پرونده امر جهت تقدیم دادخواست و أخذ گواهی عدم امکان سازش به منظور اجرای صیغه طلاق در حدود اختیارات وکالتی مصرحه در وکالت‌نامه استنادی بوده و تا زمانی‌که وکالت‌نامه مذکور به قوت و اعتبار خود باقی بوده زوجه فرجام‌خوانده حق دارد که با اعمال وکالت تفویضی و رعایت مقررات و تشریفات قانونی نسبت به مطلقه نمودن خود اقدام نماید و مخالفت و عدم رضایت زوج فرجام‌خواه به مطلقه نمودن زوجه‌اش مؤثر در مقام نمی‌باشد مضافاً به این‌که أخذ گواهی عدم امکان سازش جزو حدود اختیارات مصرحه در وکالت‌نامه استنادی بوده و چون داوری داوران زوجین جهت صدور گواهی مذکور لازم و از مقدمات لازم آن محسوب بوده لذا تعیین داور برای زوج علی‌رغم عدم تصریح آن در وکالت‌نامه به قاعده اذن در شئ، اذن در لوازم آن است جزو حدود اختیارات وکالتی زوجه محسوب بوده و اقدام زوجه در خصوص مورد تجاوزی از حدود اختیارات وکالتی ایشان ندارد بنابراین ایراد وکیل فرجام‌خواه در این قسمت وارد نبوده و فاقد وجاهت می‌باشد بنا به‌مراتب اشعاری چون از ناحیه فرجام‌خواه اعتراض مؤثر و موجهی که به مبانی و اساس دادنامه فرجام‌خواسته خلل و خدشه‌ای وارد و موجبات نقض آن را فراهم سازد به عمل نیامده و دادنامه مرقوم در اساس و در قسمت مربوط به صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق موجهاً و منطبق بر موازین قانونی اصدار یافته و ایراد و اشکال مؤثری بر آن مترتب نمی‌باشد فلذا مستنداً به ماده 370 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه فرجام‌خواسته در این قسمت ابرام می‌گردد و اما در قسمت مربوط به حضانت طفل مشترک و نحوه ملاقات فرجام‌خواه با فرزند مشترک چون توافق زوجه فرجام‌خوانده با وکیل مع‌الواسطه زوج فرجام‌خواه در خصوص حضانت و نحوه ملاقات فرجام‌خواه با فرزند مشترک خارج از حدود اختیارات مصرحه در وکالت‌نامه مدرکیه پیوست پرونده بوده و قبلاً در خصوص حضانت فرزند مشترک زوجین و نیز چگونگی ملاقات پدر با طفل مذکور طی دادنامه‌های شماره 804 ـ 1/9/89 و 445 ـ 29/4/90 صادره از شعبه چهارم دادگاه حقوقی بهشهر اتخاذ تصمیم و تعیین تکلیف به عمل آمده و مفاد دادنامه‌های مذکور تا زمانی‌که در مقام تجدیدنظر، تصمیمات مغایر آن از طرف دادگاه مذکور اتخاذ نگردد برای طرفین لازم‌الاتباع می‌باشد و اساساً حضانت فرزند مشترک و ملاقات والدین با این فرزند از حدود خواسته مطروحه در پرونده امر خارج بوده و اتخاذ تصمیم در خصوص مورد مذکور در دادنامه بدوی که در مرحله تجدیدنظر مورد تأیید قرار گرفته از حدود خواسته تجاوز دارد لذا به تجویز ماده 403 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه بدوی و نیز دادنامه فرجام‌خواسته در قسمت مربوط به حضانت فرزند مشترک و چگونگی ملاقات فرجام‌خواه با فرزند مشترک نقض بلاارجاع می‌گردد.
شعبه 8 دیوان‌عالی کشور ـ مستشاران 
عباسیان ـ ناصح ـ اللهیاری

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در دادراه اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدید نظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.